نکاتی کلیدی در مورد تغذیه سگ

1- آیا جویدن استخوان برای رشد دندان ها در توله ها ضروری است؟

این که جوییدن استخوان برای رشد دندان ها ضروری است به اثبات نرسیده است.اما برای تمییز کردن دندان ها کاملا ضروری می باشند. توله هایی که صرفا با مواد گیاهی تغذیه می شوند احتمالا میله های قفس خود یا سایر وسایل را خواهند جویید.

2- آیا شیر یا سایر لبنیات در سگ ها باعث اسهال می شود؟

گاهی اوقات صاحبان سگ ها عنوان می دارند که شیر یا سایر لبنیات در سگ ها باعث اسهال می شود.به نظر ما این عقیده تا حدودی صحیح است.زیرا اگر در روده های سگ ها میکروب های عامل گندیدگی وجود داشته باشد بر روی شیر یا سایر لبنیات عمل نموده و باعث تولید گاز و اسهال و علایم گوارشی می شود.حتی در توله ها یا سگ های سالم نیز با مصرف مقادیر زیاد شیر تازه ممکن است اسهال به وجود آید.زیرا شیر تازه دارای حدودا 5 درصد لاکتوز است و مصرف زیاد شیر به معنی دریافت بیش از حد شیر محسوب می گردد ودر نهایت باعث اسهال می شود.

3- چگونه از آشغال خوری سگ ها جلوگیری کنیم؟

به طور کلی بیشتر سگ ها به خوردن آشغال تمایل نشان می دهند. برخی بیماری ها نظیر نارسایی و کم کاری لوزالمعده (پانکراس) نیز باعث افزایش اشتها می گردد و این در حالی است که بیمار نیز وزن خود را از دست می دهد. گاهی اوقات مشکلات گوارشی نظیر استفراغ یا اسهال نیز به دنبال آشغال خوری اتفاق می افتد.

4- چرا برخی از سگ ها تمایل دارند علف یا چمن بخورند؟

خوردن علف نسبتا در سگ ها شایع است. در عین حال علف ممکن است مانند یک ماده استفراغ آور عمل نماید و یا فیبر ماده غذایی را افزایش دهد. به هر صورت اگر دام به یبوست مبتلا باشد افزودن فیبر به غذا توصیه می گردد.اما خوردن علف باعث استفراغ می گردد.توله ممکن است در چنین حالاتی کرم هایی را نیز دفع کنند.

5- آیا غذای سگ ها باید پخته شود؟

توصیه می گردد که تمام غذاهایی که به طور خام تهیه می گردند پخته شوند تا خطرات برخی از بیماری ها کاهش یابد. برخی از انگل ها از جمله توکسوپلاسما می توانند از طریق خوردن گوشت خام منتقل گردند. همچنین برخی از میکروب ها مثل سالمونلا در ضایعات خام طیور دیده می شوند. پخته شدن باعث لذیذ تر شدن غذا نیز می شود. غذاهای منجمد را نیز باید گرم نمود وسپس به مصرف حیوان رساند . زیرا می توانند باعث اختلالات گوارشی گردند.

6- چه مقدار غذا باید برای تغذیه سگ ها در نظر گرفت؟

به عنوان یک قاعده کلی می توان به ازای هر کیلو گرم وزن بدن 28 گرم غذای خشک در نظر گرفت. سگ های کوچک به غذای بیشتری نسبت به سگ های بزرگ تر احتیاج دارند. زیرا نیازهای غذایی بیشتر در ارتباط با سطح بدن است تا وزن بدن. یک سگ کار به غذای بیشتری نسبت به یک سگ خانگی نیاز دارد. سگ های پیر به غذای کمتری نیاز دارند.اشتهای سگ های آبستن در اواخر آبستنی و شیر دهی نیز بیشتر می گردد.

7- به سگ ها چند بار در روز باید غذا داد؟

توله ها نسبت به سگ های بالغ به دفعات غذایی بیشتری نیاز دارند.از حدود 9 ماهگی اکثر سگ ها باید یک وعده غذایی بزرگ و ترجیحا عصر و یا دو وعده غذایی کمتر در صبح و عصر بخورند.زمان تغذیه هم باید ثابت بوده ودر حد امکان این زمان دچار تغییر ناگهانی نشود.برخلاف عقییده برخی از مردم حذف نمودن غذای یک روز در هفته هیچ فایده ای ندارد. این عمل باعث گرسنه ماندن حیوان گشنه و علاوه بر تمایل به آشغال خوری ممکن است باعث حمله و پرخاشگری به اعضای خانواده نیز بشود.

8- آیا ما می توانیم از باقی مانده غذای خانه برای تغذیه سگ ها استفاده کنیم؟

برخی از مولفین به این سوال پاسخ منفی می دهند و بیشتر مصرف غذاهای کنسروی و بالانس را توصیه می کنند.اما در شرایط کشور ما به دلیل کمبود و یا گرانی چنین غذاهایی می توانیم با مصرف باقی مانده غذای خانه موافقت کنیم. اما باید دقت نمود که فاقد استخوان های ریز یا نوک تیزو هچنین اجسام خارجی مثل درب نوشابه ها تکه های شکسته لیوان و نظایر آن باشد. از سوی دیگر به علت چرب بودن باقی مانده چنین غذاهایی در مصرف آن ها زیاده روی نشود.با این وجود تاکید می گردد که وعده های غذایی سگ ها باید منظم ودر حد امکان همواره در زمان معینی از شبانه روز در اختیار دام قرار گیرد. با این وجود سگ ها به سرعت می آموزند که از سایر اعضا خانواده به خصوص کودکان در زمان غذا خوردن غذا دریافت دارند.

9- آیا می توانیم بستنی یه شیرینی به سگ ها بدهیم؟

تغغیر ناگهانی غذا غالبا باعث شوک به دستگاه گوارش می شود. مقدار زیاد قند نیز باعث اسهال می شود. مصرف قند بیش از حد زمینه ساز چاقی و احتمالا دیابت می گردد.

10- آیا سگ های خانگی اجازه جوییدن استخوان را دارند؟

از دیدگاه تغذیه ای این امر ضرورتی ندارد اما جویدن استخوان یک عمل لذت بخش برای سگ ها محسوب می گردد. از سوی دیگر باعث تمییز شدن و حفظ سلامتی دندان ها و لثه می گردد. با این وجود باید از استخوان های بزرگی که به راحتی خورد نمی شوند و قابل بلعیدن نیستند استفاده شود. بنابراین استخوان های مرغ می تواند خطرناک باشد.

11- سگ ها روزانه به چه مقدار آب نیاز دارند؟

مقدار مشخصی را نمی توان ذکر کرد. زیرا این مقدار بسته به آب موجود در غذا و درجه حرارت هوا وفعالیت های بدنی تغییر خواهد کرد. سگ هایی که از غذای خشک استفاده می کنند به آب بیشتری نیاز دارند.در هوای گرم و متعاقب فعالیت های بدنی تشنگی افزایش پیدا می کند. اگر در تغذیه دام از شیر استفاده می شود نیاز به آب کمتر می شود.

12- چرا برخی از سگ ها مدفوع خود را می خورند؟

دلایل متعددی برای این رفتار زننده مطرح شده است. این رفتار می تواند ناشی از ابتلا به یک بیماری گوارشی باشد که طی آن میزان برخی از ویتامین های B موجود در روده که توسط باکتری ها ساخته می شود کاهش یابد. در نتیجه میزان ویتامینB  بدن کاهش می یابد و سگ با خوردن مدفوع سعی به دریافت این ویتامین ها می کند.برخی از سگ ها به این رفتار عادت می کنند مخصوصا آن هایی که تحت شرایط غیر بهداشتی نگه داری می شوند. اگر سگ ها به بیماری های سوء جذب مبتلا باشند.(مثلا کمبود آمیلاز)مقداری از غذا جذب نشده و در مدفوع حضور خواهد یافت و به دلیل حضور غذا در مدفوع توجه سگ را به خود جلب می نماید.

13- چگونه می توانیم از مدفوع خواری سگ ها جلوگیری کنیم؟

همواره سعی کنید که مدفوع حیوان را بلافاصله بعد از خروج از بدن جمع آوری کنید و تمیز نمایید تا فرصت خوردن آن را پیدا ننماید. تجویز ویتامین B کمپلکس و منابع آمیلاز می توانند این رفتار را کنترل کنند. زدن مواد بد بو یا بد مزه به مدفوع نیز ممکن است به اصلاح این رفتار کمک نماید.

14- به یک سگ آبستن باید چه مقدار غذا داد؟

تا اوایل ماه دوم آبستنی تغییر چندانی در غذای حیوانات آبستنی احساس نمی شود. از این زمان به بعد جنین ها شروع به رشد می کنند و در نتیجه نیاز به غذا نیز افزایش می یابد. به طوری که در هفته ششم بعد از جفت گیری می توان تا 10 درصد به غذای دام افزود. بهتر است غذای دام در دو وعده در اختیار او قرار گیرد زیرا جنین ها ی در حال رشد موجود در رحم بر معده فشار آورده و حجم آن را کاهش می دهند و این در حالی است که مادر واقعا به غذای بیشتری نیازمند است.

15- آیا پوسیدگی دندان به نوع غذایی که سگ می خورد ارتباطی دارد؟

بله یکی از علل پوسیدگی دندان در سگ ها نوع غذای آنهاست به طوری که غذاهای نرم تشکیل جرم های دندانی را تسریع می کند و جرم های دندانی حاوی باکتری هایی است که باعث پوسیدگی دندان و بیماری های لثه می گردد لذا سگ ها باید مواد سخت نظیر استخوان معمولی یا مواد جویدنی مصنوعی را بجوند تا از تشکیل جرم دندانی در آنها پیشگیری گردد.

16- چگونه انگل ها بوسیله غذا منتقل می شوند؟

بسیاری از انگل های تک یاخته مثل آمیب - ژیاردیا – کوکسیدیا و پریاخته مثل انواع کرم های گرد نظیر آسکاریس و کرم های قلابدار و انواع کرم های پهن نظیر تنیاها از طریق غذا یا آب آلوده شده منتقل می گردند.

اکثر کرم های پهن که به کرم کدو معروف هستند از طریق خوردن گوشت آلوده خام و یا خوردن کک یا شپش که میزبان واسط آنها هستند منتقل می شوند. آلودگی با اکینوکک که عامل اصلی کیست هیداتیک در انسلن است از طریق خوردن گوشت های آلوده توسط سگ هاست. آسکاریس علاوه بر انتقال رحمی میتوانند از طریق شیر و آغوز مادر در چند روز اول پس از تولد و یا خوردن تخم انگل در مراحل بعدی انتقال یابند.

فروش یک قلاده تریر سفید

فروش یک قلاده شیتزو تریر سفید

نام:کپل

تاریخ تولد:2/4/90 

جنسیت:ماده 

رنگ :مطابق تصویر

خصوصیات:مودب و اجتماعی

تنها در محل معین شده ادرار می کند

مناسب برای آپارتمان کاملا بغلی

واکسیناسیون و انگل زدایی شده

دارای شناسنامه بهداشتی

در صورت تمایل به خرید در قسمت نظرات به صورت خصوصی اعلام نمایید 

یا به آدرس زیر ایمیل بزنید

کپل فروخته شد

فروش یک قلاده سیبرین هاسکی

 

 نام:جسی

 نژاد:سیبرین هاسکی  

سن:۸ماهه 

جنسیت:نر 

رنگ: مطابق تصویر 

تربیت شده و مودب بسیار اصیل با چشمهای آبی بسیار زیبا از پدر و مادر وارداتی از کانادا 

قیمت:فروش به بالا ترین پیشنهاد  

تصاویر بیشتراز جسی  در ادامهء مطلب

در صورت تمایل به خرید در قسمت نظرات به صورت خصوصی اعلام نمایید 

یا به این آدرس ایمیل بزنید: 

جسی فروخته شد.

آفِن پینچِر

 

توضیحات:	آفِن پینچِر سگ کوچکی است به همراه پوشش ضخیم و موهای بلند در سرتا سر صورتش.رفتارش مانند تریرهای کوچک است. آسیب پذیر نمی باشد. دارای جثه گرد ، سینه عمیق ، گردن کوتاه و چشمهای گرد وسیاه می باشد. دمش را به حالت افراشته نگاه می دارد. گوشها نوک تیز و کاملاً برافراشته اند. معمولاً به رنگ سیاه و خاکستری تیره می باشد اما رنگ سرخ و قهوه ای نیز مورد قبول است.
خلق وخو:	خصوصیات رفتاری آفِن پینچِر به تریرها شبیه می باشد اما بر خلاف آنها با سایر سگها و حیوانات خانگی کنار می آید خصوصاً اگر از سنین پایین با آنها بزرگ شود. شجاع ، لجباز ، بازیگوش و شلوغ است. یک مدافع نترس. بسیار احساساتی و جذاب. از بودن در کنار اعضای خانواده لذت می برد. آموزشهای او باید با دقت و حوصله انجام گیرد. کارهای معمولی را خیلی سریع می آموزد. برای کودکان پیشنهاد نمی شود. نسبت به غذا و وسایل بازیش حالت دفاعی دارد. به شرط آنکه دما بالای 20 درجه باشد به کوهنوردی علاقه دارد. غالباً پارس می کند. بیشتر برای خانواده های شلوغ و پر جنب و جوش پیشنهاد می شود.
وزن و ارتفاع:	وزن در نرها: (3- 3.36) ک.گ ، وزن در ماده ها: (3- 3.36) ک.گ ارتفاع در نرها: (25-28) س.م ، در ماده ها: (25-28) س.م
مشکلات سلامتی:	اصولاً بیماری و مشکل خاصی ندارد اما مانند سایر سگهای صورت پهن در آب و هوای گرم به مشکل تنفسی بر می خورد.
شرایط نگهداری:	آفِن پینچِر برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد. اصولاً در داخل خانه پر جنب و جوش است و نیازی به حیاط ندارد. این نژاد نسبت به گرمای هوا حساسیت دارد و گرما به پوشش آن آسیب می رساند.
فعالیت بدنی:	اگرچه یک سگ کوچک و پر انرژی است اما بازی کردن در داخل خانه نیازهای بدنی او را تأمین می نماید. آنها همچنین به پیاده روی و دویدن در فضای آزاد علاقه دارند.
طول عمر:	حدود 10-12سال.
آراستن:	موهای ضخیم آفِن پینچِر را نباید هرگز کوتاه کرد چراکه برای سالهای زیادی آسیب می بیند. باید بصورت هفتگی شانه و برس کشیده شود. ریزش مو در این نژاد بسیار کم و ناچیز می باشد.
تاریخچه:	هیچ منبع موثقی در مورد منشأ این نژاد وجود ندارد. این نژاد احتمالاً نشعت گرفته از سگهای تیپ تریر و Brussels Griffon می باشد. ابتدا از آن در مزارع بعنوان شکارچی موش استفاده می شد. این نژاد در دهه 18 و 19 میلادی در بین مردم بعنوان یک حیوان خانگی شناخته و محبوب شد.
گروه:	سگهای عروسکی.

عکس های بیشتر در ادامهء مطلب

اطلاعیه

 توجه توجه

سلام  

با توجه به راه اندازی بخش فروش وبلاگ دوستان می توانند تقاضای خرید خود را برای خالص ترین نژاد های سگ با تضمین خلوص نژاد (پرورشی یا وارداتی) در قسمت نظرات اعلام نمایند تا در اسرع وقت نسبت به ثبت و بررسی تقاضای خرید اقدام گردد.

فروش یک قلاده میکس اشپیتز و تریر

  

فروش یک قلاده میکس اشپیتز و تریر 

نام:میشا 

تاریخ تولد:۵/۵/۸۸  

جنسیت:ماده 

رنگ :مطابق تصویر

خصوصیات:مودب و اجتماعی 

بسیار بازیگوش هیچ و قت از بازی سیر نمیشود  

بازی با توپ را بسیار دوست دارد 

قیمت :۹۰۰۰۰تومان  

تصاویر بیشتر در ادامهء مطلب 

در صورت تمایل به خرید در قسمت نظرات به صورت خصوصی اعلام نمایید 

یا به آدرس زیر ایمیل بزنید  

میشا فرو خته شد

معرفی نژاد:گریت دین

 

نژاد:گریت دین

توضیحات:

گریت دین نژادی است که اصالت ، نجابت ، نیرو و ذکاوت را در هم ادغام کرده. یکی از بزرگترین سگهای دنیاست. موهایی زبر و خشن دارد. نگهداری از این نژاد بدلیل جثه بزرگ آن شرایط ویژه ای را طلب می کند. این نژاد به محیط بزرگتری برای زندگی و فعالیتهای بدنی نیاز دارد. میزان تغذیه و خوراک آنها نیز به مراتب از نژادهای دیگر بیشتر است. اصولاً چنانچه آموزش و تعلیم این سگها بدرستی صورت گیرد و سگهای مطیع و آرامی تربیت شوند ، می توانند بعنوان سگهای خانگی نگهداری شوند. رنگ پوشش خارجی آن متغایر است و تقریباً به هر رنگی یافت می شوند. رنگ چشم ها معمولاً تیره می باشد اما گاهی اوقات به رنگ آبی نیز یافت می شود.

خلق وخو:

گریت دین نژاد آرام ، مهربان ، شیرین و با محبت است. بازیگوش و مهربان با کودکان. همه را دوست دارد و ترجیح می دهد که همیشه در اطراف مردم باشد. پارس نمی کند مگر در شرایط خاص. سگی مسئول ، باوفا و شجاع است. بدلیل جثه بزرگی که دارد باید از سنین پایین تر مورد آموزشهای لازم قرار گیرد تا بیاموزد که خود را به انسانها خصوصاً کودکان تکیه ندهد. معمولاً نرها با هم جنس خود کنار نمی آید اما اگر از دوران تولگی با سگهای دیگر بزرگ شود می تواند به راحتی با آنها کنار آید. آموزش دادن به آنها می تواند گاهی اوقات مشکل و دشوار گردد.

وزن ، ارتفاع:

وزن: در نرها : (54-90) ک.گ ، در ماده ها : (45-59) ک.گ

ارتفاع: در نرها : (76-86) س.م ، در ماده ها : (71-81) س.م

مشکلات سلامتی:

این نژاد عمر کوتاهی دارد. در هنگام خرید باید از سلامت و بهداشت محیطی که توله ها در آن پرورش یافته اند اطمینان حاصل کرد. از جمله بیماریها می توان به مشکلات لگن ، بیماریهای خونی ، تومار، بیماری قلبی و عفونت دم اشاره کرد.

شرایط نگهداری:

می توان این نژاد را در آپارتمان نگهداری کرد به شرط آنکه اجازه فعالیت بدنی کافی در طول روز به آن داده شود. اصولاً یک حیاط بزرگ می تواند مکان مناسبی را برای زندگی آن فراهم نماید.

فعالیت بدنی:

گریت دین به فعالیت زیاد نیاز دارد. حداقل فعالیت بدنی برای آن  در طول روز پیاده روی های طولانی است.

طول عمر:

بطور متوسط زیر 10 سال عمر می کند اما بعضی از آنها می توانند تا سنین 12-13 سالگی زندگی کنند.

آراستن:

موی کوتاه آن برای آراستن مناسب می باشد. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد. برس زدن روزانه کافی است. از آنجایی که شستن این سگ غول پیکر دشوار می باشد ، بنابر این می توان او را   فقط در مواقع ضروری استحمام کرد. ناخن هایش را بطور منظم کوتاه کنید.

تاریخچه:

نام این نژاد در زبان انگلیسی ترجمه ایست از لغت قدیمی فرانسوی Grand Danois به معنی دانمارکی بزرگ. البته هیچ دلیل قابل قبولی برای ارتباط بین این نژاد و دانمارک وجود ندارد. به اعتقاد برخی از محققین در مقبره های مصریان سه هزار سال قبل از میلاد تصاویر سگهایی وجود دارد که بسیار شبیه به گریت دین است. جانور شناسان عقیده دارند که نژاد Irish Wolfhound اجداد اصلی گریت دین می باشند و برخی Old English Mastiff را در این رابطه معتبر تر می دانند. اصلاح نژاد گریت دین از اواخر قرن نوزدهم ابتدا در آلمان و سپس در انگلیس و آمریکا گسترش یافت.

گروه:

سگهای کاری. 

تصاویر بیشتر در ادامهء مطلب

معرفی نژاد:گُلدِن رِتریوِر

 

نژاد:گُلدِن رِتریوِر

توضیحات:

گلدن رتریور سگی باهوش ، زیبا و اجتماعی است. دارای جثه متوسط می باشد و به رنگهای کرم و طلایی یافت می شود ( رنگ موی قرمز و سرخ قابل قبول نمی باشد). لایه بیرونی پوشش ضد آب و لایه زیرین انبوه و پر پشت است. دارای سر پهن و عضلانی و دندانهای منظم می باشد. بینی سیاه دارد و چشم های مهربانش به رنگ قهوه ای و مشکی یافت می شود. گوشهایی به اندازه متوسط ، گردنی ماهیچه ای  و سینه ای فراخ دارد. دمش بلند است اما هرگز بصورت فر خورده نمی باشد.
 

خلق وخو:

گلدن رتریور سگی جذاب ، پر محبت ، باهوش و با استعداد آموختن فراوان است. همیشه مهربان است و رفتار خیلی آرامی با کودکان دارد. سگهایی باوفا ، شیرین و مشتاق برای خوشنود کردن صاحبانشان هستند.  گلدن رتریور فعال و پر محبت و به طور خلاصه سگ مناسبی برای اعضای خانواده است. آموزش دادن به او سرگرم کننده خواهد بود. با غریبه ها و سایر سگها رفتاری دوستانه دارد و خوی تهاجمی ندارد. گلدن رتریور دیدبان خوبی است و ورود غریبه ها را با پارس کردن اطلاع می دهد. در اطراف انسانها بودن او را خوشحال نگاه می دارد و نباید او را برای مدت زیادی تنها رها کرد. گلدن رتریور نام خود را از باز آوردن شکار برای شکارچی کسب کرده است ، همچنین قابل ذکر است که این سگ  شناگر بسیار ماهری می باشد. 
 

وزن ، ارتفاع:

وزن: در نرها : (27-36) ک.گ ، در ماده ها : (25-32) ک.گ

ارتفاع: در نرها : (56-61) س.م ، در ماده ها : (51-56) س.م
 

مشکلات سلامتی:

مستعد برای بیماریهای لگن و همچنین عفونت چشمی است. مشکلات و نارسائی های قلبی و همچنین آلرژی پوست در این نژاد شایع است که در صورت مشاهده باید سریعاً به دامپزشک مراجعه کرد.
 

شرایط نگهداری:

این نژاد برای زندگی آپارتمانی مناسب است به شرطی که در طول روز به حد کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه پر تحرک است و یک حیاط متوسط یا بزرگ می تواند مکان مناسبی را برایش فراهم کند.
 

فعالیت بدنی:

گلدن رتریور به فعالیت و ورزش روزانه نیاز دارد و اکثراً علاقه دارد که توپ یا اسباب بازیهای پرتاب شده را باز بیاورد. بنابراین ورزش دادن او چندان سخت نخواهد بود. از فعالیت بدنی روزانه آن اطمینان حاصل کنید و از غذا دادن زیاد خودداری کنید چرا که این نژاد استعداد خوبی در فربه شدن دارد .
 

طول عمر:

در حدود 10-12 سال.

آراستن:

پوشش صاف و مضاعف او برای تمیز کردن آسان است. شانه زدن روزانه و شستن در مواقع ضروری توصیه می شود ، در هنگام شانه کردن به لایه پر پشت زیرین توجه کنید. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
 

تاریخچه:

منشأ این نژاد انگلستان است. گلدن رتریور امروزی حاصل جفتگیری نژاد Yellow Flat Coated-Retriever با Light-Coated Tweed Water Spaniel می باشد. معمولاً لقب گلدن به سگهای خانوادگی داده می شود (Family Dog). همچنین این نژاد برای شکار پرنده در آب و خشکی مناسب است. حس بویایی فوق العاده دارد. گلدن رتریور همچنین بعنوان راهنمای نابینایان و کمک به افراد معلول مورد نگهداری قرار می گیرد.
 

گروه:

سگهای ورزشی. 

تصاویر بیشتر در ادامهء مطلب

معرفی نژاد:ژرمن شیپرد

 

نژاد:ژرمن شیپرد

توضیحات:

ژرمن شیپرد در تمام ایام به دلیل رفتار و ساختار بدنی ممتازش در بین سایر نژادها مورد انتخاب قرار گرفته است و حتی ویژگی های دفاعی و تربیت های اختصاصی آن نیز به معرض قضاوت گذارده می شود. مهمترین ویژگی در این نژاد رفتارهای اشرافی ، شهامت و توانایی آموختن رفتارها و فعالیتهای اختصاصی است. اولین ویژگی یک ژرمن شیپرد خوب ، قدرت ، چالاکی ، عضلات مناسب و هوشیاری است. رنگ در سگهای ژرمن شیپرد  متفاوت است و تقریباً اکثر رنگها قابل قبول هستند. با این وجود رنگهای خیلی کم رنگ و یا سفید یک دست قابل قبول نمی باشد. 
 

خلق وخو:

اغلب بعنوان سگ کار از آن استفده می شود. ژرمن شیپرد سگی باهوش ، نترس ، مشتاق ، شجاع ، شاداب و بیقرار برای آموختن است. به شجاعت و وفاداری شهرت دارد. سگی است جدی و به نظرمی رسد مقداری از هوش خود را از انسان به ارث برده است! استعداد بسیار خوبی در آموختن دارد. آنها خیلی دوست دارند که همیشه نزدیک اعضای خانواده باشند و بلعکس از غریبه ها دوری می جویند. ژرمن شیپرد سگ اجتماع دوستی است و نباید او را برای مدت طولانی تنها گذاشت.  تنها زمانی پارس می کند که لازم باشد. شمه قوی در محافظت ونگهبانی دارد و بهتر است که از سنین پایین به آن آموزشهای اختصاصی داده شود. با حیوانات دیگر کنار می آید و با کودکان بسیار مهربان است. به راحتی می توان آنه را برای اهداف گوناگون اعم از سگ گله ، سگ نگهبان ، سگ پلیس ، راهنمای نابینایان ،  ناجی و سگ ارتش تعلیم داد.
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (30-40) ک.گ ، در ماده ها: (30-40) ک.گ

ارتفاع در نرها: (60-65) س.م ، در ماده ها: (55-60) س.م
 

مشکلات سلامتی:

مشکلات کپل ( باسن) و آرنج در آنها شایع است بنابراین قبل خرید توله سگ از سلامت والدین نسبت به این بیماری اطمینان حاصل نمایید. بیماریهای خونی ، مشکلات هضم غذا ، صرع ، اگزما و کوتاه ماندن اندام قابل ذکر می باشد.
 

شرایط نگهداری:

برای زندگی در آپارتمان مناسب است به شرطی که به آن اجازه فعالیت بدنی روزانه داده شود. در داخل خانه آرام است اما یک حیاط بزرگ برای زندگیش مناسب خواهد بود. 
 

فعالیت بدنی:

فعالیت و جست و خیز رادوست دارد. گاهی اوقات به تعلیم و آموزش علاقه نشان می دهد و از کشتی گرفتن و مبارزه لذت می برد.
 

طول عمر:

حدود 13 سال.
 

آراستن:

ریزش مو در این نژاد خصوصاً در فصل ریزش مو زیاد می باشد. شانه کردن روزانه مناسب است. نباید آنها را زیاد استحمام کرد. شستشوی دو بار در سال کافی است تا از خشک شدن و از بین رفتن روغن طبیعی پوست جلوگیری شود.
 

تاریخچه:

در بین سگهای قدیمی گله و مزارع و همچنین از جمله ملازمان و همراهان انسان طی قرون گذشته این نژاد توسعه بسیار زیادی یافته است. ژرمن شیپرد توانست از سال 1914 از آلمان به بسیاری از نقاط جهان انتقال یلبد.
 

گروه:

سگهای کاری - چند منظوره. 

تصاویر بیشتر در ادامهء مطلب

معرفی نژاد: فرنچ بولداگ (بولداگ فرانسوی)

 

نژاد: فرنچ بولداگ (بولداگ فرانسوی)

توضیحات:

این نژاد یک بولداگ کوچک با گوشهای بزرگ ، نوک تیز و گرد همانند گوش خفاش می باشد. دارای بدن عضلانی و بینی شبیه به خوک است. اندازه سر در این نژاد به بزرگی نوع انگلیسی آن نمی باشد. قسمت جلویی بدن حیوان باید از ناحیه عقب پهن تر باشد. پوشش خارجی به رنگهای سفید ، مشکی ، قهوه ای و یا چند رنگ یافت می شود. چشمها گرد و تیره و بیرون زده می باشد و دم بسیار کوتاه است.   
 

خلق وخو:

فِرِنچ بولداگ سگی خوشحال و آسان جهت نگهداری می باشد. بسیار بازیگوش ، احساساتی ، شیرین ، شجاع و سر زنده است. معمولاً با سایر حیوانات و غریبه ها به خوبی کنار می آید و بازی می کند اما معمولاً با یک شخص واحد انس می گیرد. نسبت به سایر سگها آرام است گرچه ممکن است گاهی نرها حالت تهاجمی نسبت به یکدیگر پیدا کنند. این نژاد به توجه و محبت صاحبش نیاز دارد و نمی تواند بی توجهی را تحمل کند. معمولاً زیاد پارس نمی کند. برای کودکان پیشنهاد نمی شود. این نژاد مهارت خوبی در شکار موشها دارد.
 

وزن ، ارتفاع:

این نژاد دارای دو وزن مختلف می باشد که عبارتند از: (9-10) ک.گ و (10-13) ک.گ ، وزن بالای 13 ک.گ قابل قبول نمی باشد.

ارتفاع در نرها: (30) س.م ، در ماده ها: (30) س.م
 

مشکلات سلامتی:

بیماریهای چشمی و مشکلات تنفسی (خس خس و خر وپف کردن) به علت پهن بودن بینی قابل ذکر می باشد. بدلیل ساختار فیزیکی بدنش قادر به شنا کردن نمی باشد بنابراین باید در کنار استخر و رودخانه مواظب او بود. گاهی اوقات زایمان در ماده ها بعلت بزرگی سر توله ها توسط سزارین صورت می گیرد.
 

شرایط نگهداری:

فِرِنچ بولداگ نسبت به هوای گرم حساسیت دارد و خیلی سریع گرما زده می شود بنابراین پیشنهاد می شود او را در آب و هوای خنک نگهداری کنید. مناسب جهت نگهداری در آپارتمان می باشد و نیازی به حیاط ندارد.

فعالیت بدنی:

نباید این نژاد را در هوای گرم وادار به ورزش و فعالیت بدنی کرد. به دویدن و بازی کردن علاقه زیادی دارد. بعضی از آنها انرژی بیشتری نسبت به سایرین دارند.
 

طول عمر:

حدود 10-12 سال.
 

آراستن:

آراستن این نژاد بسیار آسان می باشد. برس کشیدن هرزگاهی کافی می باشد. ریزش مو در این نژاد متوسط است.  
 

تاریخچه:

فِرِنچ بولداگ ابتدا در انگلستان بعنوان بولداگ انگلیسی مینیاتوری پرورش یافت. در سال 1860  تعدادی از پرورش دهندگان فرانسوی این نژاد را به فرانسه برده و با تریر فرانسوی آمیخته کردند و نام بولداگ فرانسوی (فِرِنچ بولداگ) بر او نهادند. بعدها این نام از سوی انگلیسی ها مورد اعتراض قرارگرفت چراکه بولداگ یک نژاد انگلیسی و بطور سنتی سمبل انگلستان به حساب می آمد.  
 

گروه:

سگهای غیر ورزشی. 

تصاویر بیشتر در ادامهء مطلب

معرفی نژاد:انگلیش سِتِر

 

انگلیش سِتِر  

توضیحات:

یک سگ شکاری آموزش یافته با تفنگ ، باهوش و صبور که از لحاظ قدرت بدنی ، استقامت ، خوش اندامی و رفتار ایده آل می باشد. موها یک دست و پر پشت. سگهای نر کاملاً عضلانی و ماده ها ظریف هستند. گردن بلند ، زیبا و عضلانی است و حالت خمیده دارد. سینه عمیق دارد. دم در ادامه خط پشت قرار گرفته است. زمینه سفید رنگ با مخلوطی از موهای تیره تری که با درجات مختلف واقع شده اند. لکه های بزرگ بر روی بدن نا مطلوب است.
 

خلق وخو:

باوقار ، دوستانه ، بدون خجالت ، نترس و غیر شرور. بسیار سرزنده و حساس است و رابطه خوبی با کودکان دارد. به پارس کردن علاقه دارد و باید او را از سنین کم نسبت به این کار منع کرد.

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (25-36) ک.گ ، در ماده ها: (20-23) ک.گ

ارتفاع در نرها: (61-69) س.م ، در ماده ها: (58-66) س.م

مشکلات سلامتی:

از دادن غذای اضافی خودداری کنید چراکه استعداد خوبی در فربه شدن دارد. مشکلات لگن و همچنین بیماری سقط جنین در ماده ها شایع می باشد.

شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان و محیط شهری پیشنهاد نمی شود و حداقل به یک حیاط متوسط برای زندگی نیاز دارد.

فعالیت بدنی:

این نژاد به ورزش و فعالیت بدنی روزانه زیاد نیاز دارد. دویدن در فضای آزاد و پیاده روی مناسب می باشد. اگر به اندازه کافی فعالیت بدنی نداشته باشد کلافه و غیر قابل کنترل خواهد شد.

طول عمر:

حدود 10-12 سال.

آراستن:

برس کشیدن و شانه زدن روزانه برای موهای متوسط ، نرم و پر مانند او مناسب می باشد. این نژاد در فصل ریزش مو به آراستن بیشتری نیاز دارد. شست و شو در مواقع ضروری پیشنهاد می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.

تاریخچه:

بر اساس نوشته های موجود به نظرمی رسد که سِتِرِ انگِلیسی از 400 سال قبل و حتی جلو تر از آن بعنوان یک سگ شکار کننده پرندگان در انگلستان مطرح بوده است. این نژاد حاصل جفتگیری بین نژادهای Spanish Pointer و Spring Spaniel به وجود آمده است. اولین نمایش از آن در سال 1859 در انگلستان بعمل آمد.

گروه:

سگهای تازی و آموخته با تفنگ. 

تصاویر بیشتر در ادامهء مطلب

معرفی نژاد :انگلیش فاکس هاند (فاکس هاند انگلیسی)

 

نژاد :انگلیش فاکس هاند (فاکس هاند انگلیسی)

 توضیحات:

فاکس هاند یک سگ خوش اندام و زیبای شکاری است. داری ماهیچه های بلند و جمجمه پهن می باشد. گردن بلند و چشمها جذاب و بزرگ و گوشها آویزان می باشند. پاها بلند و صاف و در انتها تخم مرغی شکل اند. معمولاً به رنگهای سفید - قهوه ای - سیاه و یا دو رنگ یافت می شوند. دم در امتداد خط پشت قرار دارد.     
 

خلق وخو:

فاکس هاند شکارچی فعال ، شجاع ، پر محبت و مسئول در مقابل آقایش می باشد. با سایر افراد رابطه خوبی دارد خصوصاً کودکان. از زندگی گروهی با سایر سگها لذت می برد و با سایر حیوانات خانگی کنار می آید. می تواند با سرعت زیاد برای 5-6 ساعت حتی در آب و هوای گرم بدود و فعال باشد. گرچه در جوانی انرژی زیادی دارد اما بهتر است تا در سن 7-8 سالگی بازنشسته شود. نوع انگلیسی آن سرعت کمتری در مقایسه با نوع آمریکاییش دارد. گونه های نمایشی برای نگهداری آسانتر می باشند چراکه نوع شکاری آن بسیار فعال و پر جنب و جوش است.
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (60-63) ک.گ ، در ماده ها: (60-63) ک.گ

ارتفاع در نرها: (56-63) س.م ، در ماده ها: (53-61) س.م
 

مشکلات سلامتی:

سگ بسیار سالمی می باشد و بیماری خاصی قابل ذکر نیست. 
 

شرایط نگهداری:

بسیار فعال و پر جنب و جوش می باشد و برای نگهداری در آپارتمان و محیط شهری مناسب نیست. 
 

فعالیت بدنی:

این نژاد به دویدن زیاد روزانه نیاز دارد تا خوشحال و سرحال بماند. حس شکارچی بودن او گاهی اوقات خطر ساز می شود بنابراین باید در اماکن عمومی از قلاده استفاده شود.
 

طول عمر:

معمولاً زیر 10 سال. 

آراستن:

موهای کوتاه و زبر آن برای آراستن آسان می باشد. برس کشیدن و استحمام در مواقع ضروری پشنهاد می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد. 
  

تاریخچه:

فاکس هاند حاصل آمیزش Greyhound , Bulldog و Fox Terrier می باشد. از این نژاد بیشتر برای شکار و تعقیب روباه ها به همراه شکارچیان انگلیسی استفاده می شده است. حس بویایی بسیار قوی و استقامت زیادی در دویدن برای ساعتهای متوالی دارد. 

گروه:

سگهای تازی. 

تصاویر بیشتر در ادامهء مطلب

معرفی نژاد:دوبرمن

 

نژاد:دوبرمن

توضیحات:

دابِرمَن سگی است با جثه متوسط ، بدنی تو پر ، عضلانی و قوی که جهت سرعت زیاد و استقامت طراحی شده است. از لحاظ ظاهری زیبا و از لحاظ رفتار و حرکات نجیب ، پرانرژی ، مصمم ، هوشیار ، نترس ، مطیع و اشرافی می باشد. یک دابِرمَن اصیل و تربیت یافته ماهیت خود را بعنوان یک دوست و یک محافظ باوفا به اثبات رسانده است. چشمها بادامی شکل ، دارای عمق متوسط با حالتی قوی و پر انرژی که رنگ آن از قهوه ای معمولی تا قهوه ای تیره در سیاه رنگ و قرمز و خاکستری و حنایی در سگهای لکه دار متغیر است. گوشهای کوتاه شده را بصورت افراشته نگاه می دارد. دندانها بسیار قوی و سفید هستند و عملکرد آن دقیقاً شبیه به قیچی است.      
 

خلق وخو:

سگی است پر انرژی ، دقیق ، مصمم ، هوشیار ، نترس ، اشرافی و مطیع و در عین حال مهاجم. هوشیاری ، چاوکی و چالاکی عضلات و رفتار وجود آشکاری است که در چشم هر بیننده ای جلب توجه می کند. دابِرمَن سگی باوفا است و بیشتر از هر نژادی اثرات حیوانات نجیب زاده را دارا می باشد. حس شجاعت و کنجکاوی در چشمهای تیره و در هماهنگی با ویژگیهای بدن کاملاً مشخص است.   
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (30-40) ک.گ ، در ماده ها: (30-40) ک.گ

ارتفاع در نرها: (66-71) س.م ، در ماده ها: (61-66) س.م
 

مشکلات سلامتی:

غالباً سگ سلامتی است. بیماریهای خونی ، مشکل چاق شدن در سنین بالا ، نفخ ، مشکلات لگن و بیماریهای قلبی قابل ذکر می باشد.
 

شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز به آن اجازه انجام فعالیت بدنی کافی داده شود. اما بهترین مکان برای او یک حیاط متوسط خواهد بود. دابِرمَن نسبت به سرما حساس است بنابراین در مناطق سردسیر، پلیس قادر به کار با این نژاد نمی باشد.

فعالیت بدنی:

دابِرمَن بسیار پر انرژی است و به ورزش و فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد.
 

طول عمر:

بالای 13 سال.

آراستن:

به آراستن کمی نیاز دارد. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
  

تاریخچه:

دابِرمَن در سال 1860 در ناحیه آپولدا در آلمان توسط شخصی بنام لویی دابِرمَن پرورش یافت. اجداد او را نژادهای German Pinscher ، Rottweiler ، Beauceron ، Grey Hound و English Grey Hound تشکیل می دهند. این نژاد در سال 1900 برای اولین بار به ثبت رسید.
 

گروه:

سگهای کاری و سگهای نگهبان ، سگهای آموخته با تفنگ. 

تصاویر بیشتر در ادامهء مطلب

معرفی نژاد:دالماسین

  

نژاد:دالماسین

توضیحات:

بدن دالماسین به طرز ویژه ای خالدار ، باوقار ، قوی ، عضلانی ، فعال و از لحاظ رفتاری بدون خجالت و هوشیار است. تحمل بدنی او زیاد است و دارای سرعت قابل توجهی می باشد. دارای طول مناسب و فاقد پوست شل است. بالای جمجمه پهن است و دارای یک شیار کم عمق می باشد. دم در امتداد خط پشت قرار دارد و نباید خیلی پایین قرار گیرد و حات فر خورده ندارد. موها کوتاه ، متراکم و نرم است. رنگ آن سفید است و لکه های بدن سیاه یا جگری رنگ هستند. معمولاً لکه های موجود بر سر ، پاها و دم کوچکتر از لکه های بدن می باشند.
 

خلق وخو:

دالماسین برای شکار و دویدن در کنار اسب سواران پرورش یافته است. بازیگوش ، شاد و بسیار باوقارمی باشد و به همراهی و دوستی با انسانها نیاز دارد. عدم فعالیت بدنی کافی در روز او را به یک حیوان عصبی ، کلافه و ناراحت تبدیل میکند. علاقه دارد تا تمامی اوقات را در کنار صاحبش بگذراند و به همین سبب برای نگهداری در حیاط و بصورت تنها مناسب نمی باشد. حافظه بسیار قوی دارد و خاطراتش را تا سالهای زیادی به یاد می آورد. به دویدن و بازی کردن علاقه زیادی دارد. معمولاً باسایر حیوانات به خوبی کنار می آید اما گاهی اوقات نسبت به سایر سگها و همچنین نرها نسبت به یکدیگر حالت تهاجمی دارند. می توان آنها را بعنوان سگ نگهبان تربیت کرد. دیدبان خوبی می باشد. تعداد توله ها در این نژاد زیاد است و گاهی به پانزده عدد نیز می رسد.        
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (25) ک.گ ، در ماده ها: (25) ک.گ

ارتفاع در نرها: (50-60) س.م ، در ماده ها: (50-55) س.م
 

مشکلات سلامتی:

ناشنوایی در 10-12 درصد از توله ها وجود دارد و باید قبل از خرید به این نکته توجه کرد که بهترین سن برای آزمایش آن شش هفتگی می باشد. توله های ناشنوا معمولاً برای آموزش مشکل دارند و رفتاری عصبی و ترسو پیدا می کنند. بیماری سنگ کلیه و حساسیت پوستی نیز قابل ذکر می باشد. میران اسید اوره (Uric Acid) در این نژاد بیش از سایر نژادها دیده می شود بنابراین بهتر است در تغذیه آنها از میزان پروتئین کمتری بهره گرفت.
 

شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپاتمان پیشنهاد نمی شود مگر آنکه در روز به او اجازه دویدن و فعالیت بدنی کافی داده شود. در داخل خانه جنب و جوش زیادی دارد و یک حیاط متوسط محل مناسبی برایش می باشد. این نژاد نباید در فصل سرما خارج از خانه نگهداری شود.
 

فعالیت بدنی:

این نژاد بسیار پر انرژی است و به فعالت بدنی زیاد نیاز دارد. دالماسین عاشق دویدن است. 
 

طول عمر:

حدود 10-12 سال.

آراستن:

دالماسین دوبار در سال ریزش موی فصلی دارد. این نژاد بسیار تمیز است و برس کشیدن منظم و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می شود.
 

تاریخچه:

هیچ نژادی همچون دالماسین سابقه قابل توجه ندارد. زمان ایجاد این نژاد آنچنان قدیمی است که محققین بر سر منشأ آن به توافق نرسیده اند. احتمالاً تعداد این سگها در کشور رومانی زیاد بوده است. عده ای از مؤلفین نیز اعتقاد دارند که این سگ مربوط به ناحیه دالماشیا واقع در غرب یوگسلاوی است. منابعی وجود دارد که نژاد دالماسین از اواسط قرن 18 وجود داشته و هیچ شکی وجود ندارد که دودمان آن کاملاً باستانی است.
 

گروه:

سگهای غیر ورزشی ، سگهای آموخته با تفنگ. 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد:داشهوند

  

نژاد:داشهوند

توضیخات:

سه نوع متفاوت در نژاد داشهوند وجود دارد: 1-نوع مو کوتاه ، 2- نوع موبلند ، 2- نوع مو سیمی. به همراه تفاوت موها ، اندازه آنها نیز متفاوت است. داشهوند بدنی عضلانی با پاهای کوتاه دارد. دندان هایش بسیار قوی است و تعداد آنه 42عدد می باشد. چشم های آنها نافذ و به رنگ قهوه ای پررنگ یا قرمز پررنگ   یافت می شود. گوشهایش نرم و آویزان در دو طرف گونه اش افتاده ، بدنش باید محکم و قوی باشد. دمش صاف و درامتداد خط پشت قرار دارد. در نوع مو کوتاه آن پوشش خارجی باید حالت براق داشته باشد. رنگهای آن متنوع است و تقریباً هر رنگی را اعم از سیاه ، قهوه ای ، طوسی ، برنز و ... شامل می شود.

خلق و خو :

سر زنده و پر محبت ، شجاع و مغرور ، تقریباً شلوغ و جدی. سگ بسیار باهوشی است چنانکه گاهی به نظرمی رسد  او صاحبش را آموزش می دهد! با خانواده خونگرم است. برخی اعتقاد دارند نوع مو بلند آن آرام تر از دو نوع دیگر است و نوع مو سیمی آن اجتماعی ترین می باشد. اصولاً داشهوندها برای تعلیم دشوارند اما سگهای مناسبی برای سفر کردن می باشند. بیشتر به بزرگ تر ها علاقه دارند و برای کودکان توصیه نمی شوند. این سگها علاقه زیادی به پارس کردن دارند و نسبت به جثه کوچکشان صدای بلندی دارند. آنا همچنین حفارهای ماهری هستند. معمولاً با حیوانات دیگر کنار می آیند اما می توانند گاهی اوقات حسودی کنند ، عکس العمل نشان دهند و خیلی سریع گاز بگیرند! از بغل شدن خوشش نمی آید. از غذا دادن زیاد به آن اجتناب کنید چرا که این نژاد استعداد زیادی در فربه شدن دارد.

وزن ، ارتفاع :

استاندارد: ارتفاع (35-45) س.م - وزن (9) ک.گ

مینیاتور: ارتفاع (35) س.م - وزن (4) ک.گ

عروسکی (خرگوشی) : ارتفاع (30) س.م - وزن (3-5) ک.گ

مشکلات سلامتی :

دچار مشکلات دیسک کمر می شود. مشکلات ادرار و بیماریهای قلبی نیز قابل ذکر می باشد. دیابت و اضافه وزنی که یکی از مشکلا ت بزرگ در سلامتی داشهوند به شمار می رود.

شرایط نگهداری :

برای نگهداری در آپارتمان مناسبند. در داخل خانه پر جنب و جوشند و نیازی به حیاط برای نگهداری ندارند.

فعالیت بدنی :

سگهای بسیار فعالی هستند و به پیاده روی و بازی در پارک علاقه زیادی دارند اما باید مواظب بود ، چرا که به خاطر جثه کوچکش ممکن است دیده نشود. از پریدن آنها از ارتفاع جلوگیری کنید چون می تواند صدمات جدی وارد سازد.

طول عمر :

حدود 12-15 سال.

آراستن :

نوع مو بلند آن نیاز به شانه زدن روزانه دارد. پوشش سیمی مانند نوع دوم نیاز به کوتاه و آراسته شدن دوبار در سال دارد و در نوع مو کوتاه آن تمیز کردن با یک پارچه نمدار کافی می باشد. میزان ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.

تاریخچه:

نام داشهوند از دو کلمه Dach به معنی گورکن و Hound به معنی سگ آمده است. اصلیت آن به هزاران سال پیش در آلمان بر می گردد. نقاشی هایی از قرون 15 ، 16 و 17 میلادی وجود دارند که شکار گورکن به وسیله سگهایی با بدن دراز ، پاهایی کوتاه و گوشهایی با تیپ تازی را به تصویر کشیده اند. به خاطر مهارت در حفاری و تعقیب شکار حتی در زیر زمین شهرت دارد. شخصیت داشهوند به تریرها شباهت دارد. بسیار شجاع است و برای شکار روباه ، سمور و خرگوش از آن استفاده می شود.

گروه:

سگهای تازی. 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد:چو چو

 

نژاد:چو چو

توضیحات:

یکی از دلایل معروف بودن این نژاد زبان آبی - مشکی و پاهای عقبی صاف اوست که باعث خرامیدنش می شود. پوشش خارجی چوچو دو نوع می باشد: یکی پوشش صاف و دیگری زبر و خشن. رنگ موی آن اغلب سرخ ، قهوه ای ، مشکی و آبی است و ممکن است به رنگ کرم وسفید نیز یافت شود که در برخی قسمتها کم رنگ و پر رنگ می شود اما هرگز رنگ پوشش دو رنگ نمی باشد. گوشها گرد و کوچک است و در قسمت پشت سر دارای یال می باشد که به چوچو چهره ای شیر مانند می بخشد. بینی پهن و مشکی و سینه ای فراخ دارد. دم آن پر پشت و پوشیده از موهای زبر است و آن را بصورت فر خورده نگاه می دارد. 
 

خلق وخو:

چوچو معمولاً سگ با تربیتی است. اما گاهی اوقات حالت تدافعی دارد. سلطه گر ، جدی و مستقل است. نسبت به اعضای خانواده باوفا است و اصولاً فقط از یک نفر ( صاحبش) فرمانبرداری می کند. سگی حاکم و سلطه جو صاحبی حاکم می خواهد! از چو چو توقع فرمانبرداری زیاد نداشته باشید ، او سگ لجوجی است که افکار خود را دنبال می کند. چوچو آموزشها را به خوبی فرا می گیرد چرا که سگ احمقی نیست اما در اغلب موارد باید علت این فرمانها را بداند. بعضی ها معتقدند که نوع مو کوتاه آن فعالتر و باهوش تر از نوع مو بلند است. 
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (20-32) ک.گ ، در ماده ها: (20-32) ک.گ

ارتفاع در نرها: (46-56) س.م ، در ماده ها: (46-56) س.م
 

مشکلات سلامتی:

غالباً دچار عفونت چشمی می شود که دلیلش برگشتن پلک به درون چشم است. این بیماری توسط جراحی قابل درمان است. بیماری شایع دیگری نمی توان ذکر کرد.
 

شرایط نگهداری:

برای زندگی در آپارتمان مناسب می باشد به شرطی که در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. چوچو در داخل خانه آرام است اما  نسبت به حرارت و گرما حساسیت دارد. به هر حال برای محیط بیرون از خانه مناسب می باشد و یک حیاط کوچک ایده آل است.
 

فعالیت بدنی:

چوچو اصولاً سگ تنبلی است اما مقداری فعالیت روزمره آن را از چاق شدن بازمی دارد.
 

طول عمر:

حدود 15 سال.
 

آراستن:

باید به طور روزانه موهایش شانه شود تا ظاهر خوب خود را حفظ کند. ریزش موی فصلی  در این نژاد زیاد است که در آن زمان به شانه زدن بیشتری نیاز دارد.
  

تاریخچه:

چوچو هزاران سال است که در چین بعنوان شکارچی ، محافظ  قایق ها و سگ ارابه شناخته شده. روایت است که یک امپراطور در چین دو هزار و پانصد جفت از آنان را نگهداری می کرده است. بعد ها یکی از آنها   بعنوان هدیه به پرنس ویلز داده شد. از چوچو برای شکار گرگ و سمور استفاده می شده و پوست آن برای تهیه کت های گرم مورد استفاده قرار می گرفت و گوشت آن هنوز هم در چین مصرف می شود. این سگ در دهه 1800 به انگلستان وارد شد و در آمریکا او را بعنوان یک دوست و همراه خوب می شناسند. چوچو همچنین سگ محافظ و نگهبان خوبی است. 
 

گروه:

سگهای غیر ورزشی. 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد:بولداگ انگلیسی

 

نژاد:بولداگ انگلیسی

توضیحات:

بولداگ دارای جثه کوچک اما پهن وعضلانی و سری بزرگ می باشد (سر هر چقدر پهن تر باشد امتیاز بیشتری دارد). پوست صورت افتاده و آویزان است. گوشها کوچک و نازک به شکل برگ گل رُز می باشند. دمی کوتاه دارد  و در رنگهای متنوعی اعم از قرمز ، سفید ، قهوه ای و یا چند رنگ یافت می شود (رنگ سیاه مورد قبول نمی باشد). پاهای جلویی به حالت نیم دایره در دو طرف بدن عضلانی حیوان قرار دارد.
 

خلق وخو:

اگرچه بولداگ ظاهری هراسناک دارد اما حقیقت امر این است که این نژاد از جمله سگهای آرام می باشد. بولداگ سگی استقلال طلب و مهربان است. نسبت به کودکان آرام است و به شجاعت و استعداد خوبش در نگهبانی معروف می باشد. برای خوشحال کردن این سگ باید توجه و محبت زیادی به او نشان داد. بولداگ می تواند گاهی اوقات حالت سلطه گر داشته باشد بنابراین به صاحبی نیاز دارد که بتواند قدرت خود را به این سگ نشان دهد. وقتی بولداگ ها جوان هستند انرژی زیادی دارند که این انرژی با گذشت زمان کاهش می یابد. صدای خر و پف آنها بلند است و بیشتر آنها ریزش آب از چشم و بینی دارند.
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (24-25) ک.گ ، در ماده ها: (22-23) ک.گ

ارتفاع در نرها و ماده ها (31-40) س.م می باشد که هرچه کوتاه تر باشند ارزش بیشتری دارند.
 

مشکلات سلامتی:

مشکلات تنفسی و دید ضعیف در این نژاد شایع است بولداگ به هوای گرم و فضاهای بسته مثل ماشین و یا اتاق در بسته بسیار حساس می باشد. هوای سرد را نمی تواند تحمل کند. توله ها بعلت داشتن سر پهن غالباً با سزارین به دنیا می آیند. سیستم گوارشی بسیار فعالی دارد که می تواند باعث ایجاد گاز معده زیاد شود. عفونت های پوستی و مشکلات کپل و زانو نیز قابل ذکر می باشد. 

شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد. غالباً در داخل خانه آرام است و نیازی به حیاط ندارد. نسبت به سرما و گرمای شدید بسیار حساس است .
 

فعالیت بدنی:

بولداگ های بزرگسال گاهی اوقات هیچ تمایلی به فعالیت بدنی ندارند حال آنکه برخی دیگر بسیار پر انرژی اند. به هر حال مقداری فعالیتهای روزانه می تواند به سلامتی آنها کمک کرده و مانع از چاق شدنشان بشود.
 

طول عمر:

معمولاً 8 سال. حال آنکه برخی بیشتر و برخی نیز کمتر عمر می کنند.

تعداد توله ها:

5-4 توله. به علت اینکه این نژاد شامل سر بزرگ می باشد ، اکثراً سگ مادرهنگام زایمان باید سزارین شود.

آراستن:

موهای کوتاه و صاف بولداگ برای آراستن آسان می باشد. برس کشیدن و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می شود ، صورت ، گوشه چشمها و ما بین چین خوردگی های پوست را باید روزانه با یک دستمال نمدار تمیز کرد. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد. 
  

تاریخچه:

بولداگ امروزی نسبت به اجدادش بسیار متفاوت است. اجداد آن نژاد ماسیف های باستانی می باشند. موطن اصلی آن بریتانیا است و این نژاد در قرن 19 مورد توجه انگلیسی ها قرار گرفت.

گروه:

سگهای غیر ورزشی. 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد:باکسر

 

نژاد:باکسر

توضیحات:

بهترین نوع باکسِر سگی است با اندازه متوسط ، اندامهای قوی ، موهای کوتاه و عضلات پرورش یافته که از زیر پوست جلب توجه می کنند. گامهای او محکم ، ارتجاعی و آزادانه است. این سگ اصولاً به منظور حفاظت و نگهبانی و بدلیل شکل بدنی و رفتار خاص بعنوان یک حیوان خانگی نگهداری می شود. زیبایی سر بستگی به میزان هماهنگی بین پوزه و جمجمه دارد. پوزه مسطح آن باید در حدود یک سوم طول سر از ناحیه نوک بینی تا پس سر و دو سوم پهنای جمجمه باشد. سر نباید دارای چین های عمیق باشد. موها کوتاه ، براق ، نرم و چسیبده به بدن است.
 

خلق وخو:

باکسِر سگی شجاع ، باهوش ، خوشحال ، بازیگوش و پر انرژی است. هوشی سرشار و اشتیاق زیادی به آموختن دارد ، البته گاهی اوقات لجباز می شود. بسیار مهربان و باوفا نسبت به اعضای خانواده. باکسِر بدلیل رفتار مهربانش با کودکان شهرت دارد. اگر به خوبی اجتماعی شود رابطه خوبی با سایر سگها و حیوانات خانگی خواهد داشت. باکسِرهای ماده معمولاً حالت سلطه گری و تهاجمی نسبت به سایر ماده ها دارند. نام این نژاد از نحوه جنگیدن آن گرفته شده است. در زمان جنگیدن این سگ درست شبیه به ورزش بوکس و مشت زنی در انسان از پنجه های جلویی خود بهره می گیرد. باکسِر به همراهی صاحبش نیاز دارد و باید در سنین پایین به او آموخت تا بر روی افراد نپرد. چراکه این کار مورد علاقه او می باشد. شجاعت و هوشیاریش او را به یک محافط و سگ پلیس عالی تبدیل کرده است. همچنین دیدبان خوبی است و از ورود مزاحمین همانند بولداگ جلوگیری می کند.  
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (27-32) ک.گ ، در ماده ها: (24-29) ک.گ

ارتفاع در نرها: (56-63) س.م ، در ماده ها: (53-61) س.م
 

مشکلات سلامتی:

برخی از بیماریها مانند سرطان ، مشکلات لگن و صرع قابل ذکر می باشد. برخی از سن 8 سالگی به بعد دچار تومار می شوند که این بیماری در مقایسه با سایر نژادها بیشتر می باشد. آلرژی ، مشکلات قلبی و مشکل گرفتگی بینی و خر خر کردن نیز در این نژاد مشاهده می شود. برخی از باکسِرهای سفید ممکن است ناشنوا باشند.
 

شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرطی که در طول روز به او اجازه ورزش و فعالیت بدنی کافی داده شود. درداخل خانه فعال است و یک حیاط متوسط می تواند مکان مناسبی برای نگهداریش باشد. این نژاد خیلی زود احساس سرما می کند و همچنین در هوای گرم برای خنک کردن خود مشکل دارد.
 

فعالیت بدنی:

این نژاد فعال و پر جنب وجوش به بازی کردن ، کار و پیاده روی های روزانه علاقه دارد. باکسِر همچنین از آوردن اشیاء پرتاب شده و سایر بازیها لذت می برد.
 

طول عمر:

حدود 11-14 سال

تعداد توله ها:

10-2 توله. معمولاً 6 عدد.

آراستن:

موهای کوتاه و صاف باکسِر برای آراستن آسان می باشد. برس کشیدن و استحمام در مواقع ضروری خصوصاً برای پاک کردن چربیهای پوست پیشنهاد می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد. 
  

تاریخچه:

این نژاد در قرن16 میلادی از سگهای اروپایی نشعت گرفته است. باکسِرها عملاً یکی از اعضای خانواده تیپ بولداگ می باشند. همچنین مدارکی وجود دارد که باکسِر از نتایج سگهای جنگنده قدیمی است که در تبت زندگی می کردند. در واقع این سگ آلمانی اضافه بر خون بولداگ خصوصیات تریر را نیز دارا می باشد.
 

گروه:

سگهای کاری.

معرفی نژاد:باستن تریر

 

نژاد:باستن تریر

توضیحات:

نام دیگر باستِن تِریِر Boston Bull می باشد. این نژاد دارای جثه کوچک و عضلانی است. دارای گوشهای کوچک و افراشته ، چشمهای تیره ، گرد و بزرگ و بینی به شکل سیب می باشد. گردن کوتاه و سینه فراخ دارد. فک ، صاف و عضلانی است . موها کوتاه و به رنگهای سفید - سیاه ، قهوهای - سفید ، پلنگی - سفید یافت می شود.
 

خلق وخو:

گرچه در گذشته به منظور جنگیدن با سایر سگها پرورش می یافته اما امروزه سعی در کاهش حالت تهاجمی در این نژاد شده است. باستِن تِریِر سگی است آرام ، زیرک ، باهوش و اجتماعی. اصولاً به آموزشهای یک شخص واحد پاسخ می دهد. دیدبان خوبی است و فقط در مواقع ضروری پارس می کند. رابطه خوبی با کودکان ، بزرگسالان و حتی غریبه ها دارد. بازیگوش و پر محبت است و دوست دارد تا همیشه در اطراف اعضای خانواده باشد. بخاطر داشتن شخصیت جذاب طرفداران زیادی دارد. با سایر حیوانات خانگی کنار می آید اما گاهی سگهای نر نسبت به یکدیگر حالت تهاجمی پیدا می کنند. 
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (3-4.5) ک.گ ، در ماده ها: (3-4.5) ک.گ

ارتفاع در نرها: (38-43) س.م ، در ماده ها: (38-43) س.م
 

مشکلات سلامتی:

این نژاد با داشتن صورت پهن گاهی اوقات دچار مشکل در تنفس می شود خصوصاً در هوای خیلی گرم یا سرد. همچنین خس خس و خور و پف کردن در این نژاد طبیعی می باشد. اکثراً ماده ها به علت بزرگی سر توله ها و باریک بودن دهنه رحم مشکل داشته و به سزارین نیاز دارند. تومارهای قلبی و پوستی و بیماریهای چشم نیز شایع می باشد.  
 

شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد. اصولاً در داخل خانه آرام است و نیازی به حیاط ندارد. باستِن تِریِر به گرما یا سرمای زیاد حساسیت دارد.
 

فعالیت بدنی:

پیاده روی های کوتاه و دویدن در حیاط و یا فضای سبز مناسب می باشد. این نژاد کوچک نیازی به فعالیت بدنی زیاد ندارد اما علاقه دارد تا همه جا همراه صاحبش باشد ، سگ سبک وزنی است که به راحتی می توان آنرا حمل کرد.
 

طول عمر:

حدود 15 سال یا بیشتر.

تعداد توله ها:

معمولاً 4-3 توله. به علت اینکه این نژاد شامل سر بزرگ می باشد ، اکثراً سگ مادرهنگام زایمان باید سزارین شود.

آراستن:

موهای کوتاه وصاف این نژاد برای آراستن آسان می باشد. شانه و برس کشیدن منظم و شست و شو فقط در مواقع ضروری پیشنهاد می شود. صورت و خصوصاً گوشه چشمها را روزانه با یک دستمال نمدار تمیز کنید. داخل گوشها را باید بطور منظم چک کرد و از تمیز بودن آن نسبت به جرم ها اطمینان حاصل نمود. ناخن ها را باید کوتاه نگه داشت. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.  
 

تاریخچه:

اجداد این نژاد را سگهای جنگجوی Pit Fighting و تریرها تشکیل می دهد. باستِن های اولیه وزنی در معادل 20 ک.گ داشتند که آنها را Olde Boston Bulldogge می نامیدند. باستِن تِریِر از محدود نژادهایی است که موطن اصلیش آمریکا بوده است. باستِن تِریِر امروزی حاصل جفتگیری English Bulldog با English White Terrier می باشد. در سال 1889 این نژاد در ناحیه باستن در آمریکا معروف گردید و در سال 1893 به ثبت رسید. اولین نمایش از آن در باستن در سال 1870 بعمل آمد. 
 

گروه:

سگهای غیر ورزشی. 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد:بُرزُی

 

نژاد:بُرزُی

توضیحات:

بُرزُی سگی بلند قد ، اشرافی ، دارای سر لاغر و باریک می باشد. گردن قدرتمند و سینه عمیق و باریک دارد. بینی سیاه و چشمها تیره رنگ می باشد. گوشها بر روی گردن خوابیده است به جز مواردی که سگ هوشیار می شود. موهای بلندی دارد که می تواند داری موج و یا فرهای درشت باشد. به رنگهای سفید ، طلایی ، سرخ و طوسی به همراه لکه های سیاه و چند رنگ یافت می شود. 
 

خلق وخو:

بُرزُی سگی شیرین ، باهوش ، مغرور و بسیار باوفا نسبت به اعضای خانواده است. سگ با محبتی است خصوصاً نسبت به افرادی که به خوبی می شناسد. بسیار باهوش است و استعداد خوبی در آموختن دارد اما توجه داشته باشید که آموزشهای او باید به همراه احترام دو طرفه باشد. خصلت بُرزُی در تمیزی شبیه به گربه ها است. نژاد ساکتی است و خیلی کم پارس می کند. نباید در مکانهای عمومی از قلاده آزاد شود. معمولاً با سایر سگها کنار می آید اما نباید با حیوانات اهلی کوچک مانند خرگوشها تنها باشد. رابطه خوبی با کودکان دارد. در سنین رشد باید توجه زیادی به رژیم غذایی اش نمود.    
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (34-48) ک.گ ، در ماده ها: (27-41) ک.گ

ارتفاع در نرها: (71) س.م ، در ماده ها: (66) س.م
 

مشکلات سلامتی:

بیماری نفخ و حساسیت نسبت به داروها قابل ذکر می باشد. بهتر است به جای یک وعده غذای بزرگ از سه وعده کوچک استفاده نمود. از ورزش دادن و فعالیت بدنی بُرزُی بعد از غذا خوردن اجتناب کنید. 
 

 شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرطی که در طول روز اجازه فعالیت بدنی کافی به او داده شود. اصولاً در داخل خانه آرام است اما باید مواظب فرار او باشید. باید فضای کافی برای راه رفتن و دویدن به او داده شود بنابراین حداقل یک حیاط متوسط پیشنهاد می گردد.
 

فعالیت بدنی:

به فعالیت بدنی نسبتاً زیادی نیاز دارد. دویدن در فضای باز را دوست دارد. همچنین همراه خوبی برای دویدن بدنبال دوچرخه و گرفتن اشیاء پرتاب شده می باشد.
 

طول عمر:

حدود 10-12 سال.

تعداد توله ها:

میانگین آن 6 توله می باشد. به هرحال تعداد آنها می تواند بین 11-1 توله باشد ( 1 توله در یک وهله زایمان عادی می باشد). 

آراستن:

موهای بلند و ابریشمی بُرزُی برای آراستن آسان می باشد. برس زدن بصورت منظم و استفاده از شامپو خشک مناسب است. شست و شوی این نژاد بدلیل بلند بودن قدش مشکل می باشد و فقط در مواقع خیلی ضروری پیشنهاد می شود. موهای بین انگشتها باید کوتاه شوند. این نژاد دارای ریزش موی زیاد فصلی می باشد. 
 

تاریخچه:

این نژاد اولین بار از عربستان به روسیه وارد شد. در آنجا بُرزُی باهوش و شجاع را با نژاد Long Hair Sheepdog آمیخته کرده و نسل این دو را برای شکار گرگ به کار گرفتند و نام Russian Wolf Hound بر او نهادند. این نژاد 100 سال در روسیه پرورش و برای شکار به کار گرفته شد. بعدها این نژاد به اروپا وارد شده و محبوب ملکه ویکتوریا قرار گرفت و بسیاری از اشراف زاده های بریتانیا به نگهداری از آن اقدام کردند. نام بُرزُی از کلمه روسی Borzii به معنای تیز پا و سریع گرفته شده است. این نژاد برای شکار ، مسابقه و دیدبانی مناسب می باشد.
 

گروه:

سگهای تازی. 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد: بلاد هاند

 

نژاد: بلاد هاند

توضیحات:

بِلاد هاند سگ شکاری بسیار قدرتمند و بزرگی است که دارای عضلات بلند و کشیده می باشد. گوشهای افتاده و پوست چروکیده دارد. دارای گردن عضلانی است و ستون فقرات در مقایسه با جثه حیوان قدرتمند می باشد. شانه قدرتمند او امکان کارهای طولانی مدت و سخت را برای حیوان فراهم می کند. پاهای جلویی صاف ، عضلانی و قدرتمند است. دارای موهای کوتاه و زبر می باشد که البته در ناحیه جمجمه و روی گوشها نرم تر است. به رنگهای سیاه و قهوه ای ، سرخ و قهوه ای یافت می شود. 
 

خلق وخو:

بِلاد هاند سگی مهربان ، نجیب ، اشرافی و دوست داشتنی می باشد. آرام ، پر محبت و عالی با کودکان. به راحتی گوشه ای دراز می کشد و اجازه می دهد تا کودکان از سر و کولش بالا روند! این نژاد عاشق توجه و محبتی است که از سوی کودکان کسب می کند. بسیار پر انرژی و مستقل می باشد و آموزشهایی که به او داده می شود باید آرام و پیوسته صورت گیرد. گرچه سگ آرامی است اما افکار مخصوص به خود را دارد و غالباً آن افکار را به جای دستورات صاحبش دنبال می کند. هرگز نمی توان یک بِلاد هاند را در محیط محصور نشده نگهداری کرد زیرا حس شکارچی بودن او همیشه خطر ساز خواهد بود. 90% بِلاد هاند ها را نمی توان حتی از قلاده آزاد نمود.    
     

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (41-50) ک.گ ، در ماده ها: (36-45) ک.گ

ارتفاع در نرها: (63-69) س.م ، در ماده ها: (58-63) س.م
 

مشکلات سلامتی:

مشکل نفخ دارد و بهتر است در ازای یک وعده غذای بزرگ از دو یا سه وعده کوچک بهره گرفت. از فعالیت بدنی پس از خوردن غذا اجتناب شود. مشکلات کپل ، عفونت های گوش و مشکل برگشتگی پلک به درون چشم قابل ذکر می باشد. بهتر است تا بستر نرمی برایش فراهم کنید تا از به وجود آمدن پینه بر روی پاها جلوگیری شود. 
 

شرایط نگهداری:

بِلاد هاند می تواند در آپارتمان نگهداری شود به شرط آنکه در طول روز به حد کافی فعالیت بدنی داشته باشد. اصولاً در داخل خانه آرام است و یک حیاط متوسط می تواند مکان مناسبی را برایش فراهم نماید.
 

فعالیت بدنی:

به دویدن علاقه دارد و به فعالیت بدنی زیادی احتیاج دارد. دارای استقامت زیادی است و می تواند برای ساعات طولانی پیاده روی کند. اما پیاده روی های طولانی تا قبل از رشد کامل سگ و شکل گیری استخوانها توصیه نمی شود. بِلاد هاند سگ بزرگی است که به سرعت رشد می کند و برای شکل گیری مناسب استخوانها و ماهیچه هایش به فعالیت بدنی و ورزش نیاز دارد. 
 

طول عمر:

حدود 10-12 سال.
 

تعداد توله ها:

معمولاً 10-8 توله. برخی از آنها در یک دوره زایمان 15 توله به دنیا آورده اند.

آراستن:

موهای کوتاه و صاف بِلاد هاند برای آراستن آسان می باشد. تمیز کردن سطح پوست با یک پارچه زبر و استحمام در مواقع ضروری پیشنها می شود. گوشهای بلند و آویزانش را باید بطور منظم تمیز نمود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد. 
 

تاریخچه:

قدمت این نژاد تقریباً به 1000 سال می رسد. بِلاد هاند را همچنین بعنوان Flemish Hound  می شناسند. اجداد او را احتمالاً نژادهای American Coonhounds , Swiss Jura Hounds ,
Brazilian Fila Brasilieiro و Bavarian Mountain Hound تشکیل می دهند. امروزه این نژاد فقط به رنگهای قهوه ای - مشکی یا قرمز - قهوه ای یافت می شود در صورتی که بِلاد هاند های قرون وسطی به رنگ سفید نیز وجود داشته اند. از بِلاد هاند بعنوان سگ شکاری و برای تعقیب برده ها و کودکان گمشده استفاده می شده است.
 

گروه:

سگهای تازی. 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد:برنس مانتن داگ

 

نژاد:برنس مانتن داگ

توضیحات:

برنس سگی است قوی هیکل ، خوش بنیه و سنگین وزن به همراه موهای بسیار زیبا ، بلند ، صاف و یا موجدار ، ضد آب که در سه رنگ مشکی ، سفید و قهوه ای یافت می شود. دارای قسمتی سفید بر روی سینه ، سر و نوک پاها ، بالای هر چشم ، چانه ، زیر دم و پشت هر پا می باشد. گوشها متوسط و مثلثی شکل ، چشمها مهربان ، بینی مشکی رنگ ، دندانها منظم ، بدن پهن و دمن بلند و پشمالو می باشد.      
 

خلق وخو:

این سگهای آرام و شاداب عاشق کودکان هستند. بسیار باهوش ،‌ با استعدا برای یادگیری مطالب و دیدبان خوبی است. اما اصولاً حالت تحاجمی ندارد. یک دوست برای طول عمر! بسیار باوفا است ، طوری که بعد از 18 ماهگی به سختی به صاحب جدیدش خو می گیرد. با غریبه ها رفتار دوستانه ای دارد و غالباً با سایر سگها و حیوانات خانگی آرام است. در جمع بودن را دوست دارد و نباید در حیاط خلوت و یا در مکان های پرورش سگ رها شود. بسیار سگ حساسی است و باید در تولگی به خوبی تربیت و اجتماعی شود.    
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: 50-38 ک.گ در ماده ها: 48-36 ک.گ

ارتفاع در نرها: 71-61 س.م در ماده ها: 69-58 س.م
 

مشکلات سلامتی:

برنس مانتن داگ نژاد بسیار مقاومی است. سرطان ، نفخ و برگشتگی پلک چشم از بیماریهای قابل ذکر می باشد.  
 

شرایط نگهداری:

جهت نگهداری در آپارتمان پیشنهاد نمی شود و به حداقل یک حیاط بزرگ نیازمند است. به علت داشتن پوشش مضاعف برای نگهداری در شرایط آب و هوای گرم توصیه نمی شود.
 

فعالیت بدنی:

سگهای بزرگ و پر جنب وجوشی مانند این نژاد به فعالیت بدنی منظم نیاز دارند.

طول عمر:

غالباً 8-6 سال. متأسفانه تعداد کثیری از این نژاد بر اثر بیماری سرطان جان خود را از دست می دهند. حتی بعضی تا 3 سال هم دوام نمی آورند. گزارشی مبنی بر این است که برنس کوچکی 2 روز قبل از تولد 2 سالگی اش بر اثر سرطان جان سپرد. تحقیقات زیادی برای مقابله با این بیماری نژادی در حال انجام است.
 

تعداد توله ها:

از 14-1 توله. معمولاً 8 عدد.

آراستن:

شانه زدن و برس کشیدن روزانه و هفتگی پیشنهاد می شود. استحمام و استفاده از شامپو خشک ضروری است. این نژاد ریزش موی فصلی شدید دارد.
 

تاریخچه:

گرچه زادگاه مشخصی برای برنس مانتن داگ شناخته نشده است. اما احتمالاً زادگاه آن کوهستانهای کشور سوئیس بوده است. در آثار هنری قرن 18 میلادی می توان سگهایی کاملاً شبیه به این نژاد را مشاهده نمود. در اواخر قرن 19 میلادی با ورود نژادهای مختلفی به کشور سوئیس ، آینده نژادی برنس مانتن به خطر افتاد. تا اینکه چندی از پرورش دهندگان به مدیریت پروفسور آلبرت هیم به اصلاح نژاد و پرورش برنس مانتن نمودند. برنس نام منطقه ای در کشور سوئیس می باشد. مکانی که به روایات تاریخی می توان از آن به عنوان زادگاه این نژاد منحصر به فرد یاد کرد.

گروه:

سگهای کاری.   

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد:بیگل

 

نژاد:بیگل

توضیحات:

نژادی است سر سخت و باهوش دارای اسکلت بندی متناسب. یک سگ شکاری کوچک است. نگهداری از بیگِل آسان می باشد و به سه رنگ: 1- قرمز- سفید ، 2- نارنجی - سفید ، 3- لیمویی - سفید یافت می شود. پوشش خارجی کوتاه دارد و شبیه به English Fox Hound کوچک می باشد. دارای پنجه های تخم مرغی شکل و قدرتمندی است. گوشها آویزان و چشم ها به رنگ قهوه ای و مشکی یافت می شود. توجه داشته باشید که دم نباید به حالت فر خورده قرار گیرد.
 

خلق وخو:

بیگِل سگی آرام ، شیرین و سرزنده است که همه را دوست دارد! یک موجود کوچولوی خوشحال است. اجتماعی ، شجاع و باهوش. خونسرد و پر محبت. رابطه اش با کودکان و سایر سگها عالی است اما نباید آنرا در تولگی با سایر حیوانات خانگی تنها رها کرد. بیگِل افکار مخصوص به خود را دارد و به محبت ، توجه و آموزشهای اساسی نیاز دارد. این نژاد از تنها مانده عذاب می کشد و اگر شما مدت زیادی را خارج از خانه سپری می کنید بهتر است تا یک جفت برای بیگِل خود بیاورید. صدای بلند آن می تواند گاهی اوقات باعث آزار و اذیت همسایه ها و اعضای خانه شود. بیگِل به هر جایی که حس بویایی اش آنرا بکشاند می دود بنابراین بهتر است در محیط بیرون از قلاده استفاده شود.
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (10-11) ک.گ ، وزن در ماده ها: (9-10) ک.گ

دو ارتفاع در بیگِل ها وجود دارد: 1- ارتفاع در نرها: (33-38) س.م و کوتاه تر از (33) س.م ، 2- ارتفاع در نرها (36-41) س.م و در ماده ها (33-38) س.م
 

مشکلات سلامتی:

برخی از آنها دچار بیماریهای قلبی ، صرع ، بیماریهای چشمی و مشکلات کمر می شوند.
 

شرایط نگهداری:

بیگِل برای نگهدای در آپارتمان مناسب می باشد به شرط آنکه مدتی را در طول روز بیرون از خانه سپری کند. بیگِل در داخل خانه بسیار فعال است و یک حیاط کوچک مکان مناسبی را برایش فراهم میکند.
 

فعالیت بدنی:

دارای استقامت و انرژی زیاد است. بیگِل به میزان قابل توجهی به فعالیت بدنی روزانه نیاز دارد اما یک حیاط می تواند مقادیر زیادی از این نیاز را تأمین نماید. به پیاده روی علاقه فراوانی دارد اما اگر به ناپدید شدن سگ خود علاقه ندارید هرگز او را بدون قلاده بیرون نبرید!
 

طول عمر:

در حدود 12-15سال.
 

تعداد توله ها:

14-2 توله. معمولاً 7 عدد.

آراستن:

آراستن موهای صاف و کوتاه آن آسان می باشد. برس زدن و شست و شو با شامپوهای ملایم در مواقع ضروری پیشنهاد می شود. همیشه داخل گوشها را چک کنید تا از نبودن جرم و چرک اطمینان حاصل نمائید. ناخن ها را کوتاه نگه دارید. ریزش مو در این نژاد متوسط است.
 

تاریخچه:

بیگِل یکی از معروف ترین سگهای شکاری می باشد و حس بویایی قوی و انرژی زیادش او را به یک سگ شکاری ممتاز تبدیل کرده است. این نژاد حاصل جفتگیری Harrier با سگهای شکاری انگلستان می باشد. بیگِل بصورت تکی و دوتایی برای شکار خرگوش ، قرقاول و بلدرچین استفاده می شود. همچنین سگ مناسبی برای اعضای خانواده می باشد. متأسفانه بخاطر جثه کوچک و شرایط خاص بدنی بیگِل بعنوان سگ آزمایشی در خارج از ایران استفاده می شود.
 

گروه:

سگهای تازی.

معرفی نژاد:باسنجی

 

نژاد:باسنجی

توضیحات:

باسِنجی سگی کوچک ، عجیب و غریب و باهوش است. دارای پوشش صاف و درخشان به رنگ سیاه - قهوه ای و قهوه ای - سفید می باشد. معمولاً نوک پاها ، سینه و نوک دم سفید می باشند. دارای کمر صاف ، پاهای بلند و پیشانی چین خورده است (پیشانی چین خورده چهره ای همیشه نگران به باسِنجی داده است). گوشها نوک تیز و برافراشته و دم فر خورده می باشد. برخلاف سایر سگها ، ماده باسِنجی تنها یک بار در سال فحل می شود (تنها یک بار در سال جفتگیری می کند).     
 

خلق وخو:

باسِنجی سگی است هوشیار ، پر محبت ، نیازمند توجه ، پر انرژی و شجاع. به بازی کردن علاقه زیادی دارد و حیوان مناسبی برای نگهداری در خانه است. بسیار باهوش است و آموزشها را به خوبی فرا می گیرد و علاقه دارد تا صاحبش را خشنود سازد. برای نگهداری در کنار سایر حیوانات خانگی پیشنهاد نمی شود. رابطه بهتری با بزرگسالان دارد. آب و هوای مرطوب را دوست ندارد. باید همیشه مقداری اسباب بازی جهت جویدن در اختیارش قرار داد. باسِنجی زیاد پارس نمی کند اما جست و خیز زیادی دارد.  

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (10-12) ک.گ ، در ماده ها: (9-11) ک.گ

ارتفاع در نرها: (41-43) س.م ، در ماده ها: (38-41) س.م

مشکلات سلامتی:

بیماریهای کلیوی که باید سریعاً در هنگام مشاهده مورد معالجه قرار گیرد ، مشکلات چشمی ، بیماریهای روده و بیماری تحلیل رفتن بافت و اندام ( آنتروپی) قابل ذکر می باشد.

شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. در داخل خانه بسیار پر جنب و جوش است و یک حیاط کوچک برایش مناسب می باشد. اگر در گروه های دو یا سه تایی نگهداری شوند بسیار خوشحال خواهند بود. باسِنجی ها هرگز با یکدیگر نمی جنگند.  
 

فعالیت بدنی:

به ورزش و فعالیت روزانه نیاز دارد و اگر صاحبش به این مسئله توجه نکند باسِنجی خیلی سریع چاق و تنبل خواهد شد.

طول عمر:

حدود 10-12 سال.

تعداد توله هاک:

6-4 توله.

آراستن:

باسِنجی همانند گربه خود را می لیسد و هرگز بوی نامطبوع از او به مشام نمی رسد. به آراستن کمی نیاز دارد. ریزش مو در این نژاد کم و ناچیز است و برای افرادی که نسبت به موی حیوانات آلرژی دارند مناسب می باشد.   

تاریخچه:

اولین آثار بدست آمده که به باسِنجی شباهت دارد نقاشی های به جا مانده بر روی دیوارها و آرامگاه های مصریان از 50 هزار سال پیش می باشد. این نژاد را همچنین Congo می نامند. در سال 1934 به اروپا وارد شد ، در آنجا دوباره پرورش یافت و به سایر نقاط جهان فرستاده شد. در آفریقا بعنوان راهنما در جنگل ها و همچنین بعنوان شکارچی جوندگان کوچک از آن استفاده می شود. 

گروه:

سگهای تازی. 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد:پیت بول تریر آمریکایی

 

نژاد:پیت بول تریر آمریکایی

توضیحات:

نژاد پیت بول به سرعت جایگاه قدرت و لقب جنگجوی شکست ناپذیر را در میان تمامی نژادها به خود اختصاص داد. سر به مستطیل شکل و بخصوص مابین گونه ها پهن می شود تا فک بزرگ و قدرتمند حیوان را در خود جای دهد. گردن ضخیم ، عضلانی و در تناسب کامل با سایر اعضای بدن حیوان قرار گرفته است. پیت بول آمریکایی دارای بدنی عضلانی ، قدرتمند ، چابک و بسیار نیرومند می باشد. دندانها ردیف و قیچی مانند است. بدن حیوان پوشیده از موهایی کوتاه ، درخشان و زمخت و در انواع رنگها یافت می شود.   
 

خلق وخو:

دارای چشمهای مصمم ، مستدل و عکس العمل های غیر قابل پیش بینی است. در گذشته به سگ آدمخوار ملقب بود ، دارای طبیعت و خوی پرخاشگر ، مهاجم و سلطه جو است و تنها برای صاحب خود همراه و دوست خوبی می باشد. پیت بول سگی است جذاب ، بسیار باوفا و پر محبت نسبت به اعضای خانواده صاحبش. حیوانی مطیع و مشتاق برای خشنود نمودن صاحبش ، فوق العاده شجاع و باهوش و ایده آل باری نگهبانی همراه با نیرو و قدرت خاص. مدافع بسیار خوبی نسبت به صاحب و اعضای خانواده وی می باشد تا جایی که حتی برای دفاع از قلمرو وی تا پای جان می جنگد. در گذشته بدلیل قدرت و مهارت زیادش در جنگیدن با سایر سگها و دریدن گلوی آنها شهرت زیادی در میان مردم داشت. به هرحال اگر پیت بول را به عنوان حیوان خانگی خود انتخاب می کنید بهتر است تا از سنین تولگی وی را اجتماعی کرده و تحت آموزشهای لازم قرار دهید.
 

وزن ، ارتفاع:

وزن : (50-10) ک.گ

ارتفاع : (56-46) س.م
 

مشکلات سلامتی:

غالباً سگ سر سخت و سلامتی است اما بعضی از آنها دچار مشکل در مفصل ران ، آب مروارید و نارسایی قلبی ، حساسیت نسیبت به چمن می شوند.
 

شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز به مقدار معینی فعالیت بدنی داشته باشد اما در اماکن عمومی از قلاده استفاده کنید تا از جنگیدن آنها با سایر سگها جلوگیری بعمل آید. پر جنب و جوش است و آب وهوای گرم را ترجیح می دهد.
 

فعالیت بدنی:

به میزان معقولی به فعالیت بدنی نیاز دارد.

طول عمر:

حدود 12 سال.

تعداد توله ها :

بین 5 تا 10 توله.

آراستن:

پوشش خارجی صاف و کوتاه پیت بول باری آراستن ساده است. برس کشیدن منظم و استحمام و یا استفاده از شامپو خشک در مواقع اضطراری پیشنهاد می شود. ریزش مو در این نژاد منوسط می باشد.
 

تاریخچه:

نشعت گرفته از بول ( وابسته به خانواده بولداگ) با سگهایی از دسته تریر می باشد. تاریخچه این نژاد بی تردید به دوره جنگ سگها باز می گردد. قدرت و سرسختی این نژاد در میان سایرین بی همتاست.   
 

گروه:

سگهای کاری. 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد:مالاموت آلاسکایی

 

نژاد:مالاموت آلاسکایی

توضیحات:

مالاموت آلاسکایی سگی است بزرگ جثه از نواحی شمالی همراه با پوشش دولایه ضخیم و دم پرپشت فر خورده. دارای ساختار فیزیکی ایده آل ، جثه سنگین وزن و نیرومند ، صورت پهن و در مجموع سیمای بسیار زیبایی است. پاها پوشیده شده از انبوه مو است. گوشها برافراشته و چشمها بادامی شکل ، سیاه و کوچک می باشد. چشمها به حالت مورب در داخل جمجه قرار گرفته اند و معمولاً به رنگ قهوه ای می باشند که البته رنگهای تیره ترجیح دارند و چشمهای آبی رنگ مورد قبول نمی باشند. بلندی موها حدود 2 تا 3 سانتی متر می باشد و در رنگ سفید ، سیاه و سفید و خاکستری یافت می شود اما باید توجه داشت که پاها باید حتماً سفید رنگ باشند.    
 

خلق وخو:

نژاد مالاموت خلق و خویی همانند یک توله غیر قابل کنترل دارد بسیار باوفا و باهوش ، شیرین و پر محبت ، مهربان نسبت به کودکان ، بعد از بلوغ به حیوانی باوقار و آرام تبدیل می شود. برای نگهبانی مناسب نمی باشد. تا زمانی که همراهی داشته باشد به راحتی در خارج از خانه زندگی می کند. اگر از سوی صاحبش توجه نبیند خیلی زود آزرده خاطر می شود. سگ بسیار فعالی است ، تنهایی را دوست ندارد ، گزارش شده که سگی از نژاد مالاموت در ظرف سه ساعت تنها ماندن در خانه کلیه لوازمی را که پانزده هزار دلار می ارزیده به کلی نابود کرده! اما به هر حال دوست و همراه بسیار مناسبی برای ورزش و فعالیتهای خارج از منزل است.
     

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها: (36-43) ک.گ ، در ماده ها: (32-38) ک.گ

ارتفاع در نرها: (61-66) س.م ، در ماده ها: (56-61) س.م

مشکلات سلامتی:

قالباً نژاد سرسخت و سلامتی است. اما گاهی اوقات دچار مشکلاتی در مفصل ران می شود. بیماری نفخ نیز قابل ذکر می باشد.

شرایط نگهداری:

مالاموت برای نگهداری در منزل مناسب نمی باشد و به حداقل یک حیاط بزرگ جهت زندگی نیاز دارد. باید محیط اطراف مالاموت دارای نرده و یا دیوارهای بلند باشد و همچنین باید توجه داشت که مالاموت علاقه زیادی به کندن زمین دارد. این نژاد از پرسه زدن در قلمرو خود لذت می برد. بدلیل داشتن پوشش مضاعف در زمستانها مشکلی ندارد ، اما باید مواظب بود تا در فصول گرم همیشه سایه و آب خنک در اختیار وی قرار گیرد.

فعالیت بدنی:

مالاموت به میزان معقولی به فعالیت بدنی نیاز دارد. اما باید از تحرک زیاد حیوان در هوای گرم جلوگیری نمود. 

طول عمر:

حدود 12- 15 سال.

تعداد توله ها:

بطور متوسط 6 عدد.

آراستن:

مالاموت دارای پوشش خارجی انبوه و متراکم می باشد که به شانه کشیدن حداقل دو بار در هفته نیاز دارد. لایه زیرین موها نیز دوبار در سال بصورت دسته ای ریزش دارد. استفاده از شامپو خشک توصیه می شود. 

تاریخچه:

مالاموت آلاسکایی نژادی است شمالی که از گرگ های مناطق شمالی نشعت گرفته است. نام مالاموت گرفته شده از اسم Mahlemuts نام قبیله ای در قطب شمال می باشد که مبادرت به پرورش و نگهداری از این نژاد زیبا نمود. قدمت مالاموت به 2 یا 3000 سال پیش در آلاسکا باز می گردد. زمانی که این سگ تنها وسیله برای حمل و نقل اسکی موها و بسیار برای ایشان باز ارزش بود. امروزه از این نژاد برای کشیدن سورتمه و گاری ، عملیات نجات و مسابقات حمل وزنه استفاده می کنند.

گروه:

سگهای کاری. 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد: آکباش

   

نژاد آکباش

توضیحات:

این سگ سفید رنگ نگهبان مجهز شده به قدرت ذاتی در نگهبانی و عضلات قوی و نیرومند. پوشش مضاعف سفید رنگ ، کوتاه و با طول متوسط دارد که زندگی حیوان را در هر شرایط آب و هوایی فراهم می کند و هرگز بصورت نمدی در نمی آید. نکته قابل توجه اینکه آکباش از معدود نژادهایی است که از موهایش عطر و رایحه سگ به مشام نمی رسد. دارای سر و آرواره بزرگ می باشد. گوشها بی شکل و از دو سوی سر آویزان هستند. چشمها بادامی شکلند و رنگ آنها از عسلی روشن تا قهوه ای تیره متغیر است.  دارای گردن قدرتمند و عضلانی ، پنجه ای بزرگ و ناخنهای ضخیم به رنگ خاکستری ، قهوه ای ، سفید و یا مشکی اند.
 

خلق وخو:

نژاد آکباش از جمله نخستین سگهای گروه نگهبان می باشد و به صاحبی نیاز دارد که خصوصیات رفتاری سگ سانان را بشناسد. اصولاً برای نگهبانی از گله های احشام مورد استفاده قرار می گیرد. سگی است که در حین فرمانبرداری ، آرامی و متیع بودن می تواند با قدرتی زیاد گله را در برابر حملات خرس و گرگها حمایت کند. باید توجه کنید که اگر می خواهید آکباش را بعنوان سگ خانگی خود انتخاب نمائید باید از تولگی بخوبی اجتماعی شود. معمولاً نسبت به سایر سگها حالت تهاجمی دارد. یک سگ کاملاً فعال و کاری است. برای کودکان زیر 8 سال توصیه نمی شود زیرا اذیت و آزار می تواند گاهی آکباش را خارج از کنترل سازد. پارس و حمله به غریبه ها از عادات آکباش است ، بنابراین اگر دوستان و آشنایان بدون وجود شخصی آشنا که سگ او را بشناسد ، حضور یابند مشکل ساز خواهد شد! اما زمانی که میهمانی با صاحب سگ حضور یابد آکباش از دیدن آن بسیار شاد و خوشحال خواهد شد . فوق العاده باهوش ، شجاع و باوفاست. کاملاً وظیفه شناس نسبت به اعضای خانواده و یا گله ای که باید در قبالش نگهبانی دهد. مستقل با غریزه ای قدرتمند برای دفاع. به حدی دارای غریزه مادری است که بسیاری اوقات گوسفندان به او اجازه می دهند تا بره تازه متولد شده را بلیسد و تمیز کند و همین غریزه مادری باعث می شود که این سگها با نوزادان نیز بسیار مهربان باشند. از همان تولگی یک مدافع و نگهبان خوب است. قدرت بالای نگهبانی آکباش باعث می شود که این سگ در مواقع اضطراری حتی بدون راهنمایی از سوی صاحبش عکس العمل لازم را نشان دهد. از نظر قدرت نگهبانی هیچ تفاوتی بین ماده و نر وجود ندارد. برای نگهبانی گله های گاو ، بز ، گوسفند ، اسب و پرندگان مورد استفاده قرار می گیرد و برای دفاع از گله اش تا پای جان ایستادگی می کند. جنگجویان آمریکایی از این نژاد برای دور کردن خرس و کایوت ها استفاده می کردند.
 

وزن ، ارتفاع:

وزن در نرها و ماده ها: (59-41) ک.گ

ارتفاع در نرها و ماده ها: (81-71) س.م
 

مشکلات سلامتی:

اصولاً نژاد سلامتی است. رشد غیر عادی کفل همانند سایر نژادهای بزرگ در آکباش شایع است.
 

شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان پیشنهاد نمی شود. در داخل خانه بسیار آرام است و یک حیاط کوچک البته با دیوار ویا تورهای بلند برایش مکان مناسبی خواهد بود.سگی است مهربان با عادات بسیار تمیز خصوصاً در داخل منزل.
 

فعالیت بدنی:

سگی است آرام و به فعالیت زیاد نیاز ندارد. اما پیاده روی های طولانی مدت و گاهی دویدن بدون قلاده برایش لذت بخش خواهد بود.
 

طول عمر:

11-10 سال.

تعداد توله ها:

9- 7 قلاده.

آراستن:

پوشش مضاعف ، تمیز ، بی بوی آکباش گرچه بصورت نمدی در نمی آید اما به برس کشیدن منظم نیاز دارد. ریزش مو در این نژاد متوسط است.
 

تاریخچه:

به آن همچنین کابن کپک (Cabon Kopgi) و یا آلباس (Albas) نیز گفته می شود. موطن این سگ باهوش و کمیاب جنوب کشور ترکیه است. منشع آن به سه هزار سال قبل باز می گردد ، زمانی که چوپان ها به اصلاح نژاد و پرورش سگ سفید چوپان پرداختند. آکباش عضوی از خانواده بزرگ سگهای سفید اروپایی مانند کمندور ، Kuvasz و Pyrenean Mountain Dog می باشد. نام آکباش برگرفته از واژه ترکی (Akbas) به معنای' سر سفید' می باشد.
 

گروه:

سگهای نگهبان گله.  

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معر فی نژاد :آیردل تریر

                                 

نژاد :آیردل تریر

توضیحات : آیردل تریر از نوع تریر های بزرگ به همراه پوشش زبر سیمی مانند٬دارای سر بلند صاف و سینهء فراخ می باشد.پوشش او بسیار در مقابل رطوبت مقاوم است اما نیاز به جوریدن و مراقبت دارد.دست و پاهایی بلند و صاف دارد. دم خود را همیشه بر افراشته نگاه می دارد اما توجه داشته باشید که دم نباید به صورت فر خورده باشد.در زیر پوشش زبر خود دارای موهای نرم و لطیف است .رنگ پوشش قهوه ای ٬سرخ است و دارای خال و لکه های سیاه بر روی آن می باشد.البته مقداری رنگ قرمز در بین پوشش سیاه و همچنین مقدار کوچکی از مو های سپید بر روی سینه سگ طبیعی است.پوشش تمامی پاها تا پایین٬سینه٬زیر بدن سگ٬سر و گوشها باید به رنگ قهوه ای باشد.گاهی اوقات رنگ قهوه ای تا بالای شانه نیز ادامه دارد.

خلق و خو : این نژاد معمولا با کودکان مهربان است به شرطی که به خوبی اجتماعی شده باشد .اما بازی آنها با بچه های خیلی کوچک توصیه نمی شود .این نژاد به محبت و احترام نیاز دارد.شجاع و مدافع است و به ندرت با غریبه ها خو می گیرد .سگی با هوش ٬بازیگوش و با وفاست و می تواند به صورت حرفه ای مورد تعلیم و تربیت قرار گیرد .توله های این نژاد علا قه زیادی به بازی و جست و خیز دارند.آیردل تریر عاشق جلب توجه می باشد و علاقه دارد صاحب خود را خوشنود سازد. آنها خیلی سرزنده و شادابند اما در صورتی که به درستی تربیت نشده باشند می توانند به سگی جنجالی و آشوبگر تبدیل شوند.آیردل تریر می تواند به سادگی بیاموزد و به سرعت به آنچه از او در خواست می شود عکس العمل نشان دهد.آیردل تریر عاشق مسابقه و رقابت است و معمولا با حیوانات دیگر کنار می آید اما گاهی اوقات نسبت به سایر سگها حالت تهاجمی دارد.

وزن و ارتفاع : وزن در نر ها : (۲۳-۲۹)ک.گ و در ماده ها : (۱۸-۲۰) ک.گ  ارتفاع در نر ها : (۵۶-۶۱) س.م و در ماده ها : (۵۶-۵۸) س.م

مشکلات سلامتی: نژاد مقاومی است اما گاهی دچار عفونت چشمی و پوستی می گردد.اگر پوست سگ شما خشک است باید به غذای او omega3 و omega6 و روغن اضافه کنید.

شرایط نگهداری : آیردل تریر برای نگهداری در آپارتمان توصیه نمی شود. آنها خیلی پر تحرک هستند و حداقل به یک حیاط متوسط برای زندگی نیاز دارند.

فعالیت بدنی : این نژاد برای انجام کارهای سخت پرورش یافته و به فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد ،آنها عاشق بازی با توپ ، شنا ، آوردن وسایل و دویدن پشت دوچرخه می باشند . اگر به حد کافی ورزش نکند خیلی زود آزرده و کسل می شود و می تواند به خودش آسیب برساند. البته میزان فعالیت بدنی آنها بعد از دو سالگی کاهش میابد.

طول عمر : 10-12 سال

آراستن : آیردل تریر دارای پوشش مضاعف و موهای کوتاه زبر است .مو های آن را باید دو بار در سال تمیز و کوتاه کرد . شانه زدن روزانه کافی می باشد.مو و ریش آنها به سادگی کثیف می شود به همین باید ریش آنها را روزانه شست تا آثار و باقی مانده غذا تمیز شود . ریزش مو در این نژاد کم می باشد.

تاریخچه : قدمت آیردل تریر به صد سال قبل در کشور یورک باز می گردد .این نژاد نشعت گرفته از تریر باستانی است .اسم آیردل تریر از نام دره ای در انگلستان نشعت گرفته ، مکانی که مملو از ماهیان کوچک بوده. اصولا شکارچی درون آب است . بعد ها جفتگیری با اتر هاند (otter hound) او را به شناگر ماهرتری بدل نمود.

گروه : تریر ها

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

معرفی نژاد : افغان هاند

 

نژاد : افغان هاند

توضیحات: افغان هاند یک سگ شکاری اشرافی می باشد دارای جثه ای بلند و سر باریک و کشیده است. بینی سیاه٬چشمها تیره و بادامی شکل و گوشها بر روی سر افتاده است . گردن بلند و قدرتمند٬پاها بلند و صاف و در انتها بزرگ و پوشیده از مو می باشد.دم دارای یک فر در انتهاست اما به صورت حلقه در پشت بدن حیوان قرار نمی گیرد.موهای بلند و ابریشمی آن تقریبا در هر رنگی خصوصا شنی یافت می شود.

خلق و خو : سگی است با ابهت و گاهی اوقات گوشه گیر و نجوش اما بسیار شیرین ٬با وفا ٬پر محبت و حساس. باید با مهربانی آموزشها را به او آموخت.به او لقب (( شاه سگها )) را داده اند.برای کودکان پیشنهاد نمی شود.با غریبه ها خو نمی گیرد و نسبت به تازه واردان مهاجم است.

وزن و ارتفاع : وزن در نر ها : (۲۶-۳۴) ک.گ و در ماده ها : (۲۶-۳۴) ک.گ  ارتفاع در نر ها :(۶۸-۷۳) س.م و در ماده ها مقداری کمتر

مشکلات سلامتی : اصولا سگ سالمی است اما تحمل درد را ندارد و با کوچکترین درد از خوردن غذا اجتناب می کند.

شرایط نگهداری : برای نگهداری در آپار تمان مناسب نمی باشد. در داخل خانه آرام است و به فضای آزاد برای زندگی نیاز دارد (مانند مزرعه). این نژاد می تواند داخل یا خارج خانه زندگی کند اما خوابیدن را در داخل خانه ترجیح می دهد.

فعالیت بدنی : این نژاد همانقدر که به دویدن در فضای باز علاقه دارد ٬پیاده روی های طولانی را نیز دوست دارد.حداقل به ۳۰ دقیقه ورزش و فعالیت بدنی در روز نیازمند است.

طول عمر : حدود ۱۴ سال

آراستن : موهای بلند و سخت آن به آراستن زیادی نیاز دارد . اگر برای نمایش برده می شود باید هفته ای یک بار استحمام شود. در بین حمام ها هنگامی که موها خشک است از شانه زدن خود داری کنید چراکه باعث آسیب رساندن و گره خوردن بیشتر موها می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط است.

تاریخچه: این نژاد دارای قدمت باستانی می باشد نام او بارها در پاپیروس های مصر باستان و نقاشی او بر روی قبر های شمال افغانستان مربوط به ۴ هزار سال پیش به وفور یافت شده است٬در طول قرون متوالی اصالت خود را حفظ کرده است . در اوایل قرن حاضر به اروپا راه یافت . از او به عنوان چوپان و شکارچی بز ٬ آهو و حتی گرگ استفاده می شده است . بخاطر ظاهر زیبا و فریبنده اش در اروپا و انگلستان به عنوان یک حیوان اشرافی نگهداری می شود.

گروه : سگهای تازی

 

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

تعلیم سگ

     

درس اول = بنشین

این درس خیلی مهم ودرعین حال خیلی ساده وتعلیم آن آسان است. تعلیم نشستن باید دررگ وخون حیوان عجین شود. کلیه بنشین بایستی مانند کلمه سحرآمیزی حیوان را با کمال قدرت درهرحال که هست درجایش بنشاند. فراگرفتن این درس مخصوصا ازجهت حفظ جان حیوان درخیابان ومعابرو رفت وآمد اتومبیل ها بسیارمهم وضروری است .

طریقه تعلیم

ابتدا سگ را درطرف چپ خود قرارمی دهید وزنجیرگردنش را با دست راست میگیرید بطوریکه قبلا هم ذکرشد سگ بایستی درموقع تعلیم تمام دروس درطرف چپ مربی واقع گردد این یک سنت قدیمی است که مربیان اولیه مخصوصا پرورش دهندگان سگ های پلیس ضمن نشریه ای توصیه وترویج نموده اند باین طریق که سگ پاسبان را همیشه طرف چپ وبا دست چپ هدایت می کردند ودست راست را برای استعمال اسلحه آزاد می گذارند وازآن موقع طرف چپ طرفی است که بایستی سگ درآنطرف قرارگیرد. وما هم برای اینکه ازاین سنت پیروی کنیم طرف چپ را برای تعلیم سگ انتخاب می نمائیم . زنجیرقلاده را طوری نگاهدارید که درمواقع لزوم بتوانید با کشیدن آن حیوان را تنبیه نمائید سپس با دست چپ بطورملایم به گرده حیوان اندکی بطرف پایین فشاربیاورید ودرهمان لحظه کاملا واضح وآشکاروبا صدای آمرانه وبلند بگوئید بنشین ونام حیوان را بلافاصله ذکرکنید وبه این شکل حیوان می فهمد که درس را صحیح انجام داده که مورد تشویق قرارگرفته است .

اگرسگ بعوض اینکه روی پاهایش بنشیند خودش را روی زمین پهن کرد نباید دیگربا دست فشارداد بلکه بایستی با کمک انگشتان پنجه های حیوان را مانند چنگال روی زمین قراردهید وبه این طریق نشستن روی پاها را به اوبیاموزید. بعد ازاینکه سگ با این درس تاحدی آشنا شد به تدریج تمام وسائل تعلیم این درس ازقبیل کشیدن زنجیرویا فشاربا دست به گرده حیوان متروک می گردد وبعد ازتمرین های مکررملاحظه می شود که حیوان بمحض شنیدن کلمه بنشین بدون استعانت مربی خود بخود درجایش می نشنید. بایستی ازفحش دادن وخشونت وتنبیه کردن درموقع تعلیم کاملا بپرهیزید فقط با حوصله وبردباری ونوازش میتوان تعلیم را کاملا صحیح انجام داد.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

درس دوم = همگام ? همقدم

بهترین موقع برای تعلیم این درس موقعی است که حیوان ازیک گردش طولانی برمی گردد زیرا دراین موقع بعلت راه پیمائی قدرت شیطنت وشلوغ کاری خود را ازدست داده وبه اصطلاح رام وآرام شده است . برای تعلیم این درس سگ را باید به طریق مذکوردر طرف چپ قرارداد وتعلیم را شروع نمود. محل تعلیم این درس باید درکناردیوار ویا نرده باغ وامثال آن انتخاب گردد. زنجیرسگ را که قبلا زنجیرو قلاده شده است بایستی با دست راست محکم گرفت وبا دست چپ سگ را به راه رفتن هدایت کرد. سگ باید درطرف چپ مربی وطرف راست دیوارویا نرده قرارگیرد بطوریکه حیوان مابین مربی ودیواربا فاصله نسبتا کم واقع گردد( دیوارویا نرده باغ مانع ازآن میشود که حیوان به طرف چپ منحرف گردد) ودراین حالت وموقعیت سگ باید طوری قرارگیرد که فقط سرو گردنش جلوترازمربی واقع شود. واگردرموقع تعلیم راه رفتن وحتی توقف حیوان جلوترویا عقب ترازحالت مذکورواقع گردید می توان بوسیله کشیدن زنجیره قلاده حرکت ویا توقف حیوان را تنظیم نمود وچون موقعی این درس بطورصحیح انجام می شود که حیوان فقط سروگردنش جلوترازمربی واقع باشد لذا بایستی فوق العاده دقت نمود که جلو وعقبترازحالت مذکورنرود. اکنون که سگ به این حالت قرارگرفت باید شروع به قدم برداشتن نمود وبرای اینکه  حیوان فرمان این درس را بخوبی درک نماید باید شروع حرکت همیشه با پای چپ وگفتن کلمه برویم یا قدم رو وامثال آن آغاز گردد.

نکته ای که همیشه باید مورد توجه قرارگیرد آنست که بهیچوجه نباید اززنجیر قلاده برای تنبیه وترسانیدن حیوان استفاده نمود وهرموقع که لازم شد بوسیله کشیدن زنجیرحالت قدم ویا توقف سگ را بطریق مذکور تنظیم کنید. بایستی خیلی با ملایمت واحتیاط زنجیررا بکشید واین کاررا انجام دهید وازمحکم کشیدن زنجیربمنظور تنیبه حیوان بپرهیزید. هرموقع که زنجیررا به شرح مذکوربرای تنظیم حالت وقدم سگ می کشید باید با صدای بلند بگوئید: قدم ? قدم این درس را حیوان باید بقدری تمرین کند که هرموقع مربی ویا صاحبش پای چپش را جلو بگذارد وبگوید قدم رو اوهم بلادرنگ همگام با صاحبش به راه رفتن بطرزقدم مبادرت نماید وهرموقع که زنجیررا کشید وگفت بنشین ویا بایست فورا اطاعت نماید .

 تمرین این درس باید بقدری ادامه یابد که سگ بفرمان قدم رو بدون درنگ شروع به رفتن نموده وبمحض شنیدن فرمان بایست ازحرکت بازایستد وچنانچه ازعهده انجام این درس بخوبی برآمد بایستی تمرین را مدتی درمحل آزاد وبدون مانع (دیواریانرده) انجام داد وسپس به تدریج مدتی هم بدون زنجیربا او تمرین نمود.

نوازش بعداز انجام هرفرمان فراموش نشود. ازتنبیه بی موقع ویا دشنام وآهنگ عصبانی وخشن درغیرموقع لزوم باید پرهیز نمود. بعد ازهرفرمان فراموش نشود که نام سگ با صدای بلند ذکرشود

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

درس سوم = بیا

برای فراگرفتن این درس ازهمان زمان تولگی وشیرخوارگی درسگان استعداد کافی موجود است وازهمان زمان که سگ هردفعه به میل خود بطرف شخص می آید باید گفت: بیا. بیا و وقتی که نزدیک آمد خیلی زیادتر از معمول وفزونتراز لازم او را باید نوازش نمود. واین بهترین وطبیعی ترین طریق تعلیم این درس وآمدن سگ نزد صاحبش می باشد وچنانچه ازهمان زمان شیرخوارگی وتولگی که هنوزموقع تربیت سگ نرسیده است به این ترتیب عمل شود سگ کاملا طبیعی به این کارعادت نموده است وعلاوه براینکه از زحمات تعلیم این درس درآتیه کاسته می شود اصولا با این طریق اجرای فرمان بیا برای سگان عادت ثانوی وفراموش نشدنی وذاتی خواهد گردید.

طریقه تعلیم :

ابتدا سگ را زنجیرقلاده نموده(مخصوصا دراین موقع بایستی ازبند بلند 15 تا 20 متری که قبلا شرح آن داده شده است بجای زنجیراستفاده گردد). سپس باید سگ را تا فاصله ای درحدود طول بند مذکورازمربی دورنمود وباید با صدای بلند گفت : بیا مثلا بیا فیدل! واگردراین موقع حیوان توجهی به فرمان ننمود بایستی اندکی بند قلاده را تکان داد وآهسته بطرف خود کشید. اگرسگ فرمان را خوب اجرا نمود باید فورا او را نوازش کرد واگردراجرای فرمان تاخیرنمود بایستی بوسیله بند قلاده او را آهسته بطرف خود هدایت نمود( ولی نباید حیوان را با زورکشید) ودرهمین موقع بایست با دست راست اورا به آمدن اشاره وترغیب نمود. فراموش نشود که درموقع ادای فرمان نام حیوان بلافاصله  بعد ازکلمه فرمان گفته شود مثلا: بیا فیدل! درموقع تمرین این درس هیچوقت نباید مربی بطرف حیوان برود زیرا دراین صورت سگ تصورمی کند که تمرین تمام شده است واکثرا نتیجه مطلوب حاصل نمیگردد. موقعی که این درس با کمک بند قلاده انجام شد وشاگرد باهوش تاحدی فراگرفت مدتی هم تمرین باید بدون بند قلاده اجرا گردد وچنانچه دراین موقع درانجام فرمان تاخیرویا لجاجتی نمود بایستی زنجیرپرتاپ را بطرفی پرت نمود وبه حالت قهرچند قدمی ازاو دورشد. مجددا با حوصله زیادتری تمرین را تکرارمی کنیم تا اینکه این درس را بخوبی بیاموزد.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

درس چهارم = جلوگیری از پریدن حیوان برای ابراز علاقه

سگها اغلب برای اظهارمحبت عادت دارند که به سروکول صاحب خود بپرند. مخصوصا موقعی که اگرچند دقیقه شخص را ندیده باشند دراین موقع با این عمل خود درحقیقت می خواهند ابرازمحبت بیشتری نموده باشند درست مانند آنستکه انسان وقتی رفیق خود را مدتی ندیده است چطوربا دست به شانه اش می زند. این حیوان هم با پریدن به شانه ها وسروکول صاحبش خوشحالی خود را ازدیدن اوابرازمیدارد غافل ازاینکه با پنجه های آلوده وکثیفش لباس صاحب خود را کثیف وآلوده می نماید. برای جلوگیری ازاین عمل بایستی این عادت را ازحیوان دورنمود.

طریقه تعلیم :

طریقه اول : موقعی که سگهای نسبتا بزرگ جثه کاملا دوستانه به سروکول شخص می پرند واحیانا گونه انسان را می لیسند بایستی دریکجا ثابت ایستاد وبا کمال دقت واحتیاط سگ را به روی دوپای عقبش برگرداند وبموازات این عمل باید با آهنگ محکم گفت : اه اه وبا کمال احتیاط با کف دست اورا ازاین کارمنع نمود. حیوان تقصیری ندارد نمیداند که ناخن پنجه هایش تا چه حد انسان را ناراحت ولباسش را کثیف می کند. با تمرین این درس بتدریج احساس خواهد نمود که پرش اوبه سروکول صاحبش مورد رضایت نیست وکم کم این عمل را ترک خواهد نمود.

طریقه دوم : موقعی که حیوان می خواهد بپرد درحالتی که زانوی پای راست را درمقابل اوبمنظور مانع ازپرش خم نمائید با کف دست اورا ازاین عمل بازدارید وبا صدای محکم بگوئید : اه اه .

طریقه سوم: طریقه سوم را معمولا برای سگهای کوچک جثه بکارمی برند وبایستی قبل ازاینکه سگ مجال پرش را پیدا کند دست را بسوی او درازنمود واورا نوازش داد باین طریق سگهای کوچک این عمل وعادت را به تدریج ترک خواهند نمود. فراموش نشود که درطریق تعلیم اول ودوم هردفعه با عمل نوازش تمرین خاتمه می پذیرد

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

درس پنجم = بخواب

درازکشیدن روی زمین ویا خوابیدن عمل تکمیلی درس اول نشستن است. عمل خوابیدن ویا درازکشیدن روی زمین که با فرمان بخواب بوسیله حیوان اجرا وانجام میگردد اغلب بسیارسودمند واقع خواهد شد دانستن این هنردرخانه زیاد مورد استفاده نخواهد شد زیرا درمنزل همان تعلیم نشستن برای اوکافی خواهد بود که باعمل بخواب یا همانجا بمان تکمیل می شود. سگی که اطاعت ازاین فرمان را بخوبی بیاموزد اغلب اتفاق میافتد که اگرصاحبش اورا ازاین حالت آزاد نکند ساعتها بدون حرکت به حالت درازکش درجای خود میماند. اغلب اشخاصی که سگهای تربیت شده دارند واین هنررا بخوبی آموخته اند حکایاتی ازاین قبیل برای سگ خود تعریف می کنند وازانجام این هنرسگ خود احساس غرورمی نمایند.

طریقه تعلیم :

درشکل 23 نشان داده شده است که چگونه یک سگ سرکش وکله شق را برای یادگرفتن این درس تعلیم میدهند. ابتدا زنجیرقلاده را زیرپای خود قراردهید بطوریکه بتوانید درموقع لزوم زنجیررا بالا وپایین بکشید سپس با یک دست زنجیررا آهسته بکشید وبا کف دست دیگرحیوان را بطرف زمین (حالت خوابیدن) خم وهدایت نمائید ودراین موقع کاملا واضح با آهنگی محکم بگوئید: بخواب 000 بخواب وقتی حیوان خوابید اورا بهمین حالت نوازش کنید واگرحیوان سرکشی می کند بایستی اورا قدری آهسته بطرف زمین فشاردهید وپنجه های جلویش را بطرف خود درازکنید وبه همین قراربایستی این تمرین را مکرراجرا نمائید. واما عمل سرجابمان ویا همانجا بمان همان عمل تکمیلی بخواب است. دراین درس اگرحراست وپاسبانی شیئی را که بوی صاحبش را بدهد به او واگذارکنید تعلیم را بهتروزودترفرا می گیرد زیرا ذوق وحس تملک وخوشحالی که ازاین کار باودست میدهد وجزء غرایز ذاتی این حیوان میباشد تحریک گشته وبه انجام این تمرین بنحوبهتری ترغیب می شود. مثلا هنگامی که برای خرید به فروشگاهی می روید ویا به بانک وپستخانه وامثال آن مراجعه می کنید ودراین موقعیت می توانید سگ خود را به داخل محوطه مزبور ببرید واو بایستی بیرون درمنتظربماند ابتدا یک دستکش کهنه ویا نظائرآنرا درمقابل حیوان قراردهید وآهسته آهسته عقب عقب ازاو دورشوید ودرهمین حالت فرمان بخواب یا ازجایت تکان نخورویا همانجا بمان را تکرارکنید. البته این تمرین را ابتدا با زنجیرقلاده ویا بند وقلاده اجرا نمائید اگرحیوان خواست همراه بیاید با گفتن کلمه اه وپرتاب اورا متوجه عمل غیرمجازش نمائید. دراین تمرین هیچوقت نباید اورا ازفاصله دورصدا کرد بلکه بایستی همیشه ازهرکجا هستید نزد او مراجعت نموده واورا همراه ببرید. سگ نبایستی بهیجوجه جرات کند ازمقابل شیئی که حراست آن باو واگذارشده است دورشود. تمرین این درس که بسیارمهم وقابل دقت است بایستی مرتب ودرابتدا با زنجیروقلاده وفواصل کم انجام دهید تا اینکه به تدریج بتوانید با فواصل زیادترو بدون زنجیروبند قلاده ومدت بیشترتمرین نمائید. فراموش نکنید بعدازانجام هرتمرین آن را نوازش کنید وبعد کلمه فرمان نام حیوان را ذکرنمائید.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

درس ششم = ول کن یا بده

ازهمان روزهای اول بایستی سگ عادت کند به اینکه صاحبش همیشه حق دارد هرچیزولو استخوان عزیزش را ازمقابل اوبردارد. اگراین حقیقت را ازابتدای تولگی درک نمود تعلیم این درس کارمشکلی نخواهد بود وآن بایستی فرمان بده ویا ول کن را بدون چون وچرا وقید وشرط اطاعت واجرا نماید. همیشه اتفاق می افتد که شخص ناچارمی شود ضرورتا شیئی را ازمقابل سگ وحتی سگان بزرگ دورنماید وحتی ازدهان آن خارج کند مثلا موقعی که حیوان طعمه ویا شیئی مشکوک ومسمومی را به دندان گرفته باشد .

طریقه عمل :

قبلا بگذارید حیوان شیئی را برای شما بیاورد آنوقت خود را خم کرده با دست راست برای گرفتن آن شیئی بطرف حیوان درازکنید وبا آهنگی محکم بگوئید: بده 000 بده یا ول کن واین فرمان را خشن تروبا کوبیدن پا بزمین ادا کنید واگرحیوان دردادن شیئی مذکورسرسختی نمود فرمان را بطریق مذکورتکرارکنید وشیئی را ازدهانش بگیرید. واگربازهم دردادن شیئی مزبورتمرد کرد آنوقت با دست چپ قلاده اش را بگیرید وبا دست راست دهانش را بازکنید( به این طریق که ازبالا پوزه اش را بگیرید وبا انگشت لبش را بطرف دندانهایش فشاردهید) وشیئی را ازدهان خارج نمائید. این تمرین را باید آنقدرادامه دهید تا بخوبی وبدون تامل ووقفه انجام واجراء نماید.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

درس هفتم =  گرفتن طعمه ازدست دیگران

اینکه سگ بایستی ازخوردن طعمه ازدست دیگران اجتناب نماید مهمترین تعلیم وتربیتی است که بایستی یک سگ مخصوصا سگ پاسبان ومستحفظ بیاموزد زیرا اغلب اتفاق می افتد اشخاصی که با مال وجان شخصی سوء قصد دارند قبلا سعی می کنند بوسائل ممکن کلیه موانع موجود را ازسرراه خود بردارند ومهمترین آن موانع سگهای مستحفظ وپاسبان می باشند.

متاسفانه میل و ذوق بدون اراده برای بلعیدن وخوردن غذا همیشه ودرهرحال درسگان زیاد می باشد مخصوصا زمانی که بوی مطبوعی شامه تیزاین حیوان را نوازش دهد این میل طبیعی وذوق ذاتی اغلب باعث مرگ سگان حتی سگهائی که خوب هم تربیت شده باشند گردیده است. وچون خیلی نادراست که سگی ازخوردن غذا وطعمه صرفنظرنماید لذا به این مناسبت بایستی حتی با زحمت ومشقت پشتکارزیاده ازحد وخسته کننده سگ را علیرغم این میل باطنی بخوبی تربیت نموده وعادت داد که غیرازطرف خود ودست صاحبش به هرعنوان وتحت هرشرایطی طعمه ای نخورد. اگرسگان ازموقع تولگی عادت کنند که ازظرف مخصوص ومحل معین وخاصی که بوسیله شخصی معین غذا داده میشود غذای خود را بخورند تسلیم این درس تاحدی آسانترمی شود ولی بهرحال باید توجه داشت که اگرازصد طریقه که برای تعلیم این درس به کارمی برید یکی فقط یکی ازآن طرق موثرواقع شود بازهم موفقیت قابل توجهی خواهد بود.

 اکنون به چه قسم باید این درس تعلیم داده شود؟

این درس باید بطرق مختلف قسمتی بوسائل عملی وقسمتی بوسیله بدمزه کردن طعمه انجام پذیرگردد.

طریقه عمل باین قسم انجام می شود که مثلا ازآشنائی تقاضا کنند یک قطعه گوشت کباب شده را بوسیله چنگال به سگ عرضه نماید ودرهمان لحظه ای که سگ طعمه را می قاپد با مواظبت کامل با نوک چنگال اندکی دهان ویا زبان حیوان را نیش بزند. دراینجا حیوان بعلت دردی که دراثرنوک چنگال حاصل می گردد متاثرگشته ودراین حال موقعیت نامانوسی درک مینماید. این عمل را باید به فواصل کوتاه تکرارنمود وسپس با دست صاحبش همان لقمه را بدون اینکه آسیبی به باوبرسد باو خورانید. دراین موقع سگ حس می کند که بهترین وراحت ترین غذا وطعمه را همیشه می تواند ازدست صاحبش بگیرد وازدست غریبه همیشه با درد همراه خواهد بود.

طریقه دیگراینکه ازآشنای مذکورتقاضا کنید درموقع لقمه دادن ودردهان لحظه قاپیدن بوسیله ای اورا بترساند وبی خطرترین وسیله برای انجام این کارآب است. باین طریق که قطعه استخوانی را با دست چپ وسرنگ ویا آب دزدکی را که با آب پرشده باشد با دست راست بگیرد ودرهمان لحظه ای که سگ استخوان را قاپید با سرنگ مزبورآب را به صورت اوبپاشد. این عمل برای سگ غیرمانوس ونامطبوع خواهد بود مشروط براینکه آب درگوش حیوان نرود ضرری نخواهد داشت. این عمل را چند مرتبه بطریق مذکوربوسیله شخص ناشناس باید تکرارنمود وسپس همان قطعه استخوان بوسیله صاحب سگ بدون استعمال آب دزدک به سگ داده شود.

طریقه سوم ازراه ذائقه حیوان است باین طریق که قطعه گوشتی را با برگ افسطنین ویا کمی گرد فلفل( ویا سایرموادی که درنتیجه تجربه شخصی سگ ازآن متنفراست وازخوردن آن اجتناب می کند البته درصورتیکه برای سلامتی حیوان نامناسب نباشد) آلوده نموده ودرسرراه او قراردهید ویا بوسیله اشخاص ناشناسی باوداده شود. گوشتی که کمی کباب شده باشد برای این منظورانتخاب شود ازهمه بهتراست زیرا شامه سگ که بسیارحساس است درنتیجه بوی کباب تحریک می شود وبهتربه نتیجه خواهیم رسید. ونکته دیگری که باید مورد توجه قرارداد آنست که قطعه گوشت انتخاب شده نباید طوری کوچک باشد که حیوان دفعتا آنرا ببلعد وذائقه اوطعم غیرمطبوع طعمه را درک نکند- انتخاب طعمه دراین مورد باید طوری باشد که حیوان مجبوربه جویدن آن باشد. چون اشخاص غریبه ویا افرادی که با قصد سوء طعمه به سگ می دهند عادتا با دوانگشت شصت وابهام طعمه را به سگ عرضه مینمایند لذا باید صاحب سگ همیشه سعی ودقت کند که هیچ وقت وحتی یک مرتبه هم به این طریق طعمه ای به سگ ندهد واگراحیانا واستثنائا لازم باشد که با دست به حیوان طعمه ای داده شود بایستی آنرا درداخل کف دست باوعرضه نماید زیرا باین طریق اشخاص غریبه هیچ وقت قادرنخواهند بود که طعمه ای به سگ بدهند واما برای تمرین این درس باید طعمه با همان دوانگشت ارائه شود که اگرحیوان درصدد خوردن برآمد با گفتن کلمات اه اه ودنبال آن اورا ازخوردن منع نمائید وبلافاصله همان قطعه را درکف دست خود باوعرضه نمائید ودراین صورت وقتی حیوان لقمه را خورد فورا باید اورا نوازش نمود. این تمرین را باید روزهای متمادی تکرارنمود تا اینکه سگ بخوبی بیاموزد که به چه طریق مجازاست لقمه ای را غیرازظرف غذایش ازدست صاحبش بگیرد. اکنون که این درس را بخوبی تعلیم گرفت باید شخص ناشناسی یک قطعه استخوان ویا گوشت بوسیله انگشتانش به سگ عرضه نماید. دفعات اول درحضورصاحبش ودفعات بعدی درغیبت صاحبش دراین موقع سگ بوسیله برگرداندن سرش می فهماند که رغبتی به خوردن لقمه ندارد. بهتراست این درس را همیشه با ادای کلماتی ازقبیل نگیر000 ویا نخوروامثال آن ادامه داد ودرموقع لزوم تحسین ونوازش ویا توبیخ را فراموش نکنید. 

بر گرفته از سایت رشت پت

حمام کردن واقدامات آرایشی

حمام کردن واقدامات آرایشی

پاسخ مشخصی درمورد این سوال که چندوقت یکبارباید یک سگ را حمام کرد وجود ندارد. سگی که کثیف است وبومی دهد نیازبه حمام دارد ولی کثیفی جزئی را می توان پس ازخشک شدن بوسیله برس زدن برطرف کرد. اکثرسگها به حمام بیشتری درفصل تابستان نیازدارند. برخی ازسگها نیازبه حمام ماهانه وبعضی بیشترازاین نیازدارند اما شستشوی بیش ازحد باعث کم شدن چربی های طبیعی سطح پوست شده وپوست حالت خشکی وخشنی بخود می گیرد وشفافیت ودرخشندگی موها کمترمی شود.همیشه قبل ازحمام کردن سگ آنرا بخوبی تیمارنمایید وگرنه باعث تشکیل توده ها وگره های بیشتری خواهید شد. هرگزازپاک کننده های قوی یا صابون های قلیایی قوی استفاده نکنید زیرا پوست سگها حساس است. شما می توانید ازشامپوهای مخصوص سگ یا شامپوی بچه استفاده کنید. آب مورد استفاده باید ولرم باشد. شما می توانید ازوان حمام خود نیزاستفاده کنید ولی باید آنرا بخوبی بشویید. وان حمام بچه برای شستشوی سگهای کوچک مفید می باشد. می توان ازشامپوی خشک نیزجهت تمیزکردن سریع سگها استفاده کرد اما جهت استفاده درسگهای کثیف مناسب نمی باشد.

روش حمام کردن

1-  فردی را به عنوان کمک انتخاب کنید وازاو بخواهید تا حیوان را موقع شستشو محکم نگه دارد. قلاده حیوان را بازکنید وآنرا درداخل وان قراردهید. ازیک دوش دستی جهت پاشیدن آب روی پشت واطراف بدن حیوان استفاده کنید.

2-  مقداری شامپو روی پشت حیوان بریزید وآنرا به همه جای بدن حیوان تا پائین پاها بمالید سپس سرحیوان را بشوئید. مراقب باشید که شامپو به داخل چشم سگ نرود. درهنگام شستشو سعی کنید ازپنبه یا پارچه کتانی که آن را بوسیله روغن های معدنی نظیرپارافین یا گلیسیرین آغشته گردیده درگوش استفاده کنید وآن را قبل ازاستحمام درداخل مجرای گوش حیوان قراردهید تا ازنفوذ آب به داخل مجرای گوش جلوگیری شود. وقتی سرسگ خیس می شود اغلب سگ سرخود را به اطراف تکان می دهد وآب را به اطراف پخش می کند.

3-  حال حیوان را بطورکامل با آب بشوئید. ازسرشروع کنید به سمت عقب ادامه دهید. آب بدن حیوان را بخوبی خشک کنید. درتابستان دویدن حیوان درهوای آزاد وسپس برس زدن آن برای بسیاری ازسگها کفایت می کند اما سگهای موبلند باید با حوله خشک شوند.

4-  درزمستان حیوان را باحوله بخوبی خشک کنید ودرجای گرم نگه دارید وگرنه حیوان سرما می خورد. می توانید ازسشوارهم برای خشک کردن حیوان استفاده کنید اما باید ابتدا حیوان را عادت دهید تا ازصدا وگرمای آن نترسد. سشواررا خیلی نزدیک بدن حیوان نگیرید.

طرزبرخورد با گره ها وتوده های مو

گره های کوچک را می توان با استفاده ازشانه دندانه بازازبین برد. درابتدا باید با استفاده ازشاه دندانه بازوسپس با شانه نرم آنها راشانه کرد. گره های بزرگ را به این طریق نمی توان ازبین برد بلکه ابتدا باید یک شانه را به زیرگره وارد کنید وسپس موی بالای شانه را بالاگرفته بوسیله قیچی کوتاه نمایید.

مراقبت خاص ازسگهای موبلند

اگرشما Carder , hound gloves وبرسهای موکوتاه درسگهای موبلند استفاده کنید قادربه تیمارکردن مناسب حیوان نیستید. اگرچه ظاهرحیوان بسیارمناسب بوده وپوشش خارجی آن صاف است ولی بدلیل نرسیدن نوک دندانه های برس به لایه زیرین گره های متراکمی درآن ایجاد می شود که تنها راه چاره کوتاه کردن مو وقیچی کردن گره هاست که هم برای شما دربرگیرنده صرف وقت وهزینه است وهم حیوان را ناراحت می کند. زیرا گاهی مواقع لازم است که زیربیهوشی این کارانجام شود. خصوصا درسگی مثل سگ افغان که 18 ماه طول می کشد تا ظاهرحیوان به حالت اولش برگردد این امربسیارناراحت کننده می باشد. لذا هرگزتیمارکردن سگ موبلند خود را فراموش نکنید ومطمئن شوید که ازتکنیک وابزارمناسب استفاده می کنید. 

برگرفته از سایت رشت پت

نحوه تغذیه توله ها در مقاطع مختلف سنی

در 4 هفتگی - یک ماهگی

در چهار هفتگی می توان به توله ها گوشت یا مرغ خورد شده یا ماهی ورقه ورقه شده و حبوبات داد.در این سن بهتر است برای پیشگیری و یا دفع آلودگی های انگلی داروهای ضد کرم به توله ها خورانده شود . برای این کار حتماً به دامپزشک مراجعه فرمایید تا او بر حسب وزن و جثه توله دستور دقیق مصرف دارو ها را در نوبت دوم تجویز نمایید

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

در 6 هفتگی - یک ماه و دو هفته

در سن شش هفتگی بهتر است توله ها کمتر از شیر مادر تغذیه کنند و روزانه شش وعده غذا به آنها داده شود.در صورتی که شش وعده غذا را به سه وعده شیر و سه وعده غذای گوشتی تقسیم نماییم بهتر خواهد بود. استفاده از تخم مرغ پخته و ورقه ورقه شده همراه با چند قطره روغن زیتون در روز مناسب می باشد. آب تازه و تمیز باید همیشه در اختیار توله ها باشد.بهتر است آب در یک ظرف سنگین قرار داده شود تا به آسانی برگردانده نشود.در این سن اولین دندان در توله ظاهر می شود بنابراین یک استخوان قلم گوسفند یا گوساله یا استخوان های مصنوعی که برای بازی ساخته می شود سرگرمی خوبی برای آنها به شمار می رود

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

در 7 تا 12 هفتگی - دو تا سه ماهگی

در این دوره توله ها نیاز به چهار وعده غذایی در روز دارند . منتهی نباید مقدار زیادی غذا به آنها خورانید این عمل باعث می شود که دستگاه گوارشی آنها دچار مشکل شود

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

زمان تغذیه در سگهای بالغ

به اکثرسگهای بالغ بالای 12 ماه باید تنها یک وعده غذا داد بهتراست که این وعده غذایی هنگام غروب باشد. برخی ازنژادهای کوچک بدلیل اینکه مقدارکمی غذا درهروعده می خورند باید دوبار درروز تغذیه شوند. بهتراست زمان غذا دادن به سگ را طوری تنظیم کنید که همزمان با غذا خوردن شما باشد. دراینصورت سگ مشغول خوردن غذای خود شده ومزاحمتی را برای شما ایجاد نمی کند. درصورتی که سگ درداخل خانه زندگی می کند چون بعد ازغذا خوردن نیازبه دفع دارد لذا بهتراست که نیمی ازغذا را زودترو نیمی ازغذا را درغروب به اوبدهید تا برای مدفوع وادرارکردن درشب مشکل نداشته باشد. ضمنا درسگهایی که استعداد چاق شدن دارند بجای عصرهنگام صبح به حیوان غذا دهید تا فعالیت بدنی آن درهنگام روز باعث مصرف غذا وجلوگیری ازچاقی گردد.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

تهیه کردن غذای خانگی

امکان تهیه جیره غذایی متعادل ومناسب درخانه میسرمی باشد. هرگزبرای سگ بالغ گوشت چرخ کرده نخرید زیرا اغلب میزان چربی آنها بالااست. تکه هایی ازگوشت که چربی کمتری دارد مناسب ترمی باشد وخودتان می توانید درصورت نیازآن را چرخ کنید. بالانس بودن جیره غذایی سگ بسیارمهم است اما تنوع آن اهمیت کمتری دارد. اگرچه وجود مقدارمعینی سبزیجات درجیره غذایی سگ مفید است اما باید بخاطرداشته باشید که سگها حیواناتی گوشتخوارند واگرشما خود عادت به گیاه خواری دارید نباید تنها غذاهای گیاهی را به سگ تحمیل کنید. ازدادن قطعات استخوانی کوچک که احیانا تیزنیزمی باشند به سگ خودداری کنید. برای تهیه غذا درخانه ازریه گوسفند وگاو استفاده نکنید زیرا این اندامها علاوه براینکه ارزش غذایی چندانی ندارند اغلب حاوی کیستهای انگلی بوده که می توانند موجب آلودگی انگلی سگ شوند. ضمنا ازپای مرغ نیزدرصورت امکان استفاده نکنید زیرا ارزش غذایی چندانی ندارد وزیادی آن می تواند منجربه یبوست گردد. درهرصورت توصیه می شود حتما غذای حیوان را بصورت پخته به آن بدهید که به این ترتیب احتمال آلودگی کاهش می یابد وباعث اسهال الهضم شدن آن می گردد. درتغذیه حیوان همچنین می توانید ازسنگدان پاک شده مرغ اسکلت مرغ وکله مرغ استفاده کنید اما برای جلوگیری ازبوی نامطبوعی که درموقع پختن اسکلت مرغ درفصل تابستان ایجاد می شود می توانید ازپیاز. سیر. ادویه ویا سبزیجاتی نظیراسفناج یا جعفری استفاده کنید. درجدول زیرمعایب غذاهای مختلف آورده شده است . 

ماده غذایی	اختلالات ناشی ازاستفاده بلند مدت
پای مرغ	یبوست شدید. کمبود تغذیه ای. اختلال رشد. اختلال درباروری
جگر مرغ	احتمال تجمع مواد آنتی بیوتیکی دربدن حیوان واختلالات متا بولیکی احتمال بی اثرشدن برخی آنتی بیوتیک ها درهنگام بیماری حیوان
کله مرغ	احتمال نفوذ تکه های تیزاستخوان درمری کمبود های تغذیه ای اختلال رشد
جگرسفید گوسفند گاو	بروزبیماری های انگلی خطرناک برای انسان وحیوان ازجمله کیست هیداتید درصورت عدم پخت

 دستورپخت غذایی ساده درمنزل

این مقادیربرای یک سگ 10 کیلوگرمی می باشد.

3/2 فنجان چایخوری برنج خام                         1 قاشق چایخوری پودراستخوان

3/1 فنجان چایخوری گوشت                            1 قاشق چایخوری روغن ذرت

6    قاشق چایخوری جگر                             2/1 قاشق چایخوری نمک یددار

روش پخت

گوشت را پس ازخردکردن درکمی آب بپزید. برنج را کته نموده وبا گوشت مخلوط نمایید. پس ازخنک شدن سایراجزاء را به آن اضافه کنید وبصورت سرد یا ولرم به سگ بدهید.

* برای حفظ شرایط بدنی مناسب درسگهای کوچک وسگهای بزرگی که برای رشد وفعالیت به انرژی بیشتری نیازدارند میزان برنج را نصف ومقدارگوشت را دوبرابرکنید.

* برای سگهای چاق میزان برنج را نصف کرده گوشت کمتری استفاده کنید و 3/2 فنجان چایخوری جوانه گندم. مالت وانواع مخمرهای حاوی ویتامین های گروه B استفاده شود.

* برای سگهای پیرمیزان برنج را نصف کنید و2/1 فنجان چایخوری گوشت و 2/1 فنجان چایخوری جوانه گندم به غذا اضافه کنید. 

روش دیگری که می توان برای تغذیه سگها بکاربرد پختن غذایی شبیه به آبگوشت برای آنها است که درآن علاوه بربه کارگیری گوشت واستخوان(بنابه شرایط اقتصادی) می توان ازسبزیجات وغده های گیاهی نظیرشلغم وهویج وسیب زمینی نیزاستفاده کرد. شایان ذکراست که سگ یک حیوان گیاه خوارنیست وچنانچه سگی را مجبوربه خوردن گیاهان نمائیم منجربه عوارض گوارشی وبروزاستفراغ واسهال خواهد شد ولی شروع تغذیه با مقادیرکم وسپس افزایش تدریجی آنها باعث تطابق دستگاه گوارش وتحمل آنها می شود. می توان به این آبگوشت نان نیزافزود. مطمئن باشید که سگها با علاقه خاصی آن را خواهند خورد.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

ویتامین ها ومکمل های معدنی

اکثرغذاهای آماده به استثناء دوره نقاهت. آبستنی. شیرواری ورشد نیازی به مکمل اضافه ندارند. اما غذاهای تازه اغلب نیازبه مکمل های ویتامینی ومعدنی دارند. این مکمل ها را می توان به دل. جگر. تخم مرغ. پس مانده غذایی. نان وسبزیجات اضافه کرد. مقادیرلازم جهت هرکیلوگرم غذای تازه عبارتست از:

* 2تا3 قاشق چایخوری پودراستخوان

* 2000-3000 واحد بین المللی ویتامین A

* 200 -300 واحد بین المللی ویتامین D

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - -

مکمل های اختصاصی

تعداد زیادی ازاین ترکیبات دربازار موجود بوده که باید بی خطرترین آنها را انتخاب نمود وبرحسب توصیه کارخانه سازنده مورداستفاده قرارداد.

تخم مرغ

تخم مرغ منبع خوبی ازپروتئین قابل جذب می باشد. هرگزسفیده تخم مرغ خام را به سگ ندهید زیرا درجذب ویتامین B اختلال ایجاد می کند.

شیر

منبع خوبی ازپروتئین وکلسیم می باشد ولی دربرخی ازسگهای بالغ که فاقد آنزیم لازم جهت هضم لاکتوزهستند موجب اسهال می گردد.

روغن گیاهی 

تعدادی ازروغن های گیاهی سرشارازاسید لینولئیک که یک اسید چرب ضروری است می باشند. درصورت کمبود این اسید چرب موهای حیوان کدربه هم ریخته وبدشکل می شود. دراکثرغذاهای آماده بیش ازیک درصد ازماده فوق وجود دارد ولی کمی بیشترهم ضرری ندارد.

روغن کبد ماهی

منبع خوبی ازویتامین است که باید تنها به مقدارکم مورد استفاده قرارگیرد.

مخمر

مخمرسرشارازویتامین های گروه B ومواد معدنی می باشد. این ترکیب برای سگهای مسن وآنهایی که دچارنارسایی کبدی هستند مفید می باشد. مقدارزیادترآن نیز مشکلی ایجاد نمی کند.

ترکیبات گیاهی

ترکیبات مختلفی موجود می باشند که ازآن جمله می توان به قرص های ساخته شده ازجلبکهای دریایی که حاوی ید می باشند اشاره کرد

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - - 

بر گرفته از سایت رشت پت

راهنمایی هایی برای کسانی که می خواهند سگ داشته باشند

هدف از نگهداری سگ چیست؟

 نوشتن در مورد سگ دلیل نمیشه که من به سایر حیوونها علاقه نداشته باشم بلکه اولین جونوری که خودشو توی دلم جا کرد گربه بود. یادمه وقتی بچه بودم خیلی کوچیک شاید هنوز مدرسه نمی رفتم  سرگرمی من رفتن تو حیاط بود و بازی کردن با بچه گربه ها. باز هم یادم میاد که وقتی کلاس اول بودم تو راه برگشت به خونه دو تا بچه گربه رو دیدم که یه گوشه کز کرده بودن و مثل دو تا گلوله کاموایی شده بودن و من هم پیششون نشسته بودم تا تنها نمونن و مادرم هم حسابی نگران شده بود اومده بود دنبالم دیده بود که کنار اونها خوابم برده..

و باز هم فکر کنم کلاس چهارم دبستان بودم خیلی دلم می خواست که تو خونه گربه داشته باشیم یه روز که از مدرسه اومدم خونه در رو که بازکردم. دیدم یک گربه نشسته رو به روی در و من رو نگاه می کند سفید خاکستری بود نگو بابا که عشق و  علاقه من رو به گربه می دونست این رو آورده بود خونه ولی بعد از چند هفته با گریه و زاری اون رو از خونه بردن چون نمی ذاشت من درس بخونم.

و گذشت و گذشت تا اینکه سال دوم دبیرستان بودم یه سریالی تلویزیون پخش می کرد بنام قدم به قدم هر جا که بودم خودم رو باید به خونه می رسوندم تا ببینم دکتر ترنر دیگه چه کار عجیب و غریبی رو داره انجام می ده و از اینکه حیوونها رو درمان می کرد لذت می بردم. تصمیم گرفتم من هم دامپزشک بشم چون همیشه می تونم کنار حیوونها باشم . البته من گاو ها رو هم دوست داشتم و تابستونها که پدرم ما رو به شهرشون می برد .معمولا می رفتیم خونه یکی از بستگان دور که در یک روستایی نزدیک اونجا بود یه خونه روستایی خیلی باحال با پنجره های کوتاه  و یه باغ بلوط پشت خونه اونها بود و در انتهای اون باغ یه طویله سنتی بود و من هم اسم اونجا رو گذاشته بودم اتاق گاو ها و تمام روز پیش اونها بودم و از اینکه همش ملچ مولوچ می کردن خوشم می اومد و پیش خودم می گفتم اینها چقدر شکمو هستن همش می خورن اما الان می دونم که نشخوار یعنی چی؟؟؟

 خاطره زیاد دارم و یادمه که اوایل انقلاب سگهای ولگرد تو تهران زیاد پرسه می زدن و من هم ازشون می ترسیدم و هم دوستشون داشتم و اون روزها مامورای شهرداری تصمیم گرفته بودن از شر اونها خلاص بشن و یادمه که با اون سن کمم رفته بودم جلو یه ماموری که اسلحه داشت و اصرار می کردم کاری به سگها نداشته باشین چرا می کشینشون؟؟/؟...

بگذریم اینها رو گفتم تا کمی با حس و حال من آشنا بشید.

بریم سراغ بقیه مطلب. من سعی می کنم هر چی که تا حالا بدست آوردم رو با شما تقسیم کنم و در ادامه هم برای کامل شدن این وبلاگ مطالبی رو که به نظرم مفید بیاد رو ترجمه کنم و در اختیارتون قرار بدم و در واقع من هم می تونم دوباره به خودم آموزش بدم

بریم سراغ آوردن سگ......

اولش باید با خودتون حسابی کنار بیاید و تصمیم بگیرید که سگ رو برای چی می خواهید؟؟؟ و چقدر جدی هستید..تا واقعا تصمیم قطعی نگرفته اید تاکید می کنم به هیچ عنوان طرف سگ نروید.

اگر صاحب کارخانه ای خارج از شهر هستید باید بدانید که سگ می تونه نقش چندین  نفرنگهبان شب رو بر عهده بگیره و در ضمن باید قبل از تهیه سگ با نژادهای سگ آشنا بشید .از نظر من یک سگ نگهبان خوب می تونه ژرمن شفرد باشه و یا دوبرمن و یا روت وایلر و یا گریت دین. بسته به سلیقه شما داره اگر گریت دین انتخاب کنید بخاطر هیبتش می تونه در دل سارقین احتمالی ترس ایجاد کنه و همینطور روت والیر . انتخاب نژاد بسته به سلیقه شما داره اما در نظر داشته باشید یک سگ شکارچی مثل پوینتر بدرد شما نمی خوره و طرفش هم نروید .ولی آوردن سگ به تنهایی کافی نیست باید محیط مناسبی براش فراهم کنید البته در مورد محل نگهداری سگ بعدا باز هم سخن خواهم گفت اما بهتره که یه گوشه خلوت از کار خانه یا انبار رو انتخاب کنید که افراد غریبه و کارگر ها در اون حوالی رفت و آمد نداشته باشند و کف اون بخش یا موزائیک شده باشد و یا سیمان

 و مجرای خروج و دفع آب حاصل از شستشو داشته باشه و. و در گوشته اون حیاط باید لونه سگ رو بسازید بطوری که ورودی آن رو به جنوب باشد و در آن هم به اندازه جثه یک سگ بالغ از اون نژاد باشه و نه بیشتر چون اینطوری سگ احساس آرامش خواهد کرد و در طبیعت سگسانان تمایل دارن که در زیر زمین حفره درست کنن و برن داخلش و یا برن توی غار ها.

در مورد تغذیه و سایر موارد بهداشتی بعدا صحبت می کنم اما در نظر داشته باشید با این همه هزینه و....اگر این سگ تربیت نشده باشد عملا وقتتون رو تلف کردید باید بر روی سگ کار کنید یا خودتون باید تربیتش کنید که معمولا کار شما نیست و یا اینکه این کار رو به مربی مخصوص تربیت سگ بسپارید و خوشبختانه در ایران افرادی هستند که مهارت لازم رو دارند و هر هزینه ای هم بپردازید ارزش خود را دارد چون عملا می تونید از سگ استفاده بهینه داشته باشید

مثلا این سگ چگونه با دزد رو به رو شود و او را اسیر کند اما آسیب به وی نرساند و یا نخوردن غذایی غیر از آنچه شما به او می دهید

پس می بینید که قبل از آوردن سگ باید بطور دقیق همه جوانب امر را بسنجید

و یا اینکه مثلا یکی از بستگان شما نابینا است و می توانید به آوردن یک سگ نگهبان و یا سگ خانکی با قدرت کافی و تعلیم او شخص نابینا را کمک کنید تا بتواند به امور خود برسد و این  مورد بستگی به فرهنگ مردم منطقه نیز دارد و در ایران هنوز از این ویژگی سگ استفاده نشده است اما در سایر کشورها یکی از وظایف سگ مراقبت از افراد نابینا است و همراهی او در خیابان است

و همینطور سگهای خدماتی در سازمانهایی مثل هلال احمر و تصورش را داشته باشید که انسانی که در زیر آوار زلزله گرفتار شده است چگونه توسط یک سگ تربیت شده نجات پیدا می کند. اما هنر مربی تربیت کننده سگ را نباید از نظر دور بدارید وگرنه هر سگی هم می توانست این کار را به انجام رساند

و یا سگهایی که در نیروی انتظامی در امر یافتن مواد افیونی خدمت می کنند و چه نقش مفیدی در نجات جوانان بی گناه کشورمون  از دست سوداگران مرگ دارند و اگر هر پاسگاه پلیس در مناطق آلوده چند قلاده از این سگهای تربیت شده داشته باشد عملا انتقال مواد مخدر با مانع جدی رو به رو خواهد شد.

و یا سگهایی که شکارچیان به همراه خود می برند و تفریح آنان را تکمیل می کنند و یا سگهای گله که با توجه به سیستم سنتی دامپروری کشور ما  حضورشان الزامی است اما باید در فاصله های زمانی مشخصی تحت نظارت و درمان بیماریهای انگلی قرار داشته باشند تا سوددهی گله نیز تامین شود چون اگر آلوده به انگل باشند با آلوده کردن گوسفند ها باعث کم شدن ارزش تبدیلی مواد غذابی می شوند

اما حالا می رسیم به نکته بسیار بسیار مهم در مورد سگهای خانگی:

خیلی مهمه شخصی که تصمیم می گیره یه سگ خانگی به منزل بیاره تمام جوانب رو در نظر بگیره اولا جثه سگ مهمه مثلا نمیشه در یک آپارتمان سگ نژاد باکسر نگهداری کرد این حیوون نیاز به تحرک داره و ما با اینکارمون اون رو آزار می دیم و همینطور ژرمن شفرد پس قبل از آوردن سگ باید روی نژاد فکر کنیم مثلا یک سگ مخصوص شکار حتی اگه جثه کوچکی هم داشته باشه مثل نژاد بیگل و یا داشهوند  نمی تونه برای محیط آپارتمان مناسب باشه چون با سر و صدایی که داره با اعصاب شما بازی می کنه چی برسه به همسایه های بیچارتون.و در مورد سایر نژاد ها هم باید شناخت کافی داشته باشید مثلا سگی از نژاد اشپیتز بدلیل اینکه موهایش جنس خاصی دارد و زبر است ریزش زیادی دارد و این مسئله مشکل زا خواهد شد

این مسائل یک بخش از قضیه است مسئله اصلی خودتون هستید اصلا سگ رو می خواهید چیکار کنید؟ آیا حوصله نگهداری از اون رو دارین؟؟؟ و یا اینکه فقط بازیگوشی سگ دوستتون شما رو وادار کرده که سگ بخرید؟؟؟  چند ماه می گذره می بینید که کار شما نبوده و دنبال مشتری می گردین کسی از شما اون رو نمی گیره و یا با قیمت کمی می خوان بخرن و مجبورید سگی رو که با علاقه به خونه آورده بودین بیرون کنید و خیلی شانس بیاره بره خونه کسی که دوستش داشته باشه وگرنه مثل بچه یتیم ها آواره می شه. و

خلاصه باید بدانید که آوردن سگ به خونه کلی زحمت داره  هم باید بطور مرتب بهش غذا بدید و اگر توله باشه مسئولیت شما چندین برابر خواهد شد اگه یه خورده غذاش اینور اونور بشه به اسهال می افته و اگر نتونید اسهالش رو کنترل کنید در مدت کوتاهی جلوتون می میره و یا اگر از این مشکلات براتون پیش نیاد اگر سگ رو آوردین خونه و بلد نبودید که چطوری ازش نگهداری کنید و یادش بدید که کجا دستشویی کنه وگرنه همه خونه اتون رو به گند می کشه .و یا هر چی مبل و سیم برق و لباس و کفش .وووووو....دارید رو با دندوناش تکه پاره می کنه

اینها رو گفتم که با دقت تصمیم بگیرید وگرنه قصد ترسوندنتون رو ندارم  

********************************************************** 

انتخاب سگ

 دلم نمی خواد بیام و برای شروع بگم که چند صد تا نژاد سگ در دنیا وجود دارد این شکلی هستن و اون شکلی

اصلا این موضوع برای کسی که تو ایران حق انتخاب  آنچنانی نداره و مجبوره از بین یه عالمه سگ نژاد مخلوط و تعداد محدودی سگ خالص یکی رو به خونه ببره چه فایده ای داره؟

بهتره راجع به اون نژاد های محدودی که در ایران پیدا میشه اطلاعاتی رو به دوستدار سگ داد مثلا بگیم سگ پودل گوشهای  افتاده داره و پوزه بلندی داره و در چند سایز توی متوسط و بزرگ پیدا میشه و موهای فرفری داره  و یا سگهای تریر به دسته های بسیار متنوعی که هیچ شباهتی هم به هم ندارن تقسیم میشن و در ایران معمولا کارین تریر مخلوط رو می بینیم و یا وایت تریر خالص خیلی کم داریم مگر اینکه وارداتی باشن و چون همشون سگهای سایز متوسط و کوچک هستن و در ایران مرکز اصل و نسب دار نداشته ایم هرکی سگش فحل می شده با اولین سگ هم جثه خودش جفت می انداختتش و به همین دلیل نژاد های عجیب غریبی در ایران یافت می شن که اگر در آمریکا بود هیچ کس پولی بابتشون نمی داد و یا خیلی ارزون بودن اما اینجا با کمال افتخار می گن سگ من شیتزو تریر است .و نمی دونن این یه سگ مخلوطه . اما فقط یه سگ پشمالوی خوشگله  و بی هویت.

در هر حال همونطوری که گفتم باید با آنچه که داریم بسازیم و زیاد سخت نگیریم من همه این کوچولوهای با مزه رو دوست دارم حتی اگه نژاد خالصی هم نداشته باشن. ولی  به نظر من بد شکل ترین این سگهای مخلوط  جفت انداختن تریر یا پودل با اشپیتز است و نه زیبایی اشپیتز رو به خودشون می گیرن و نه زیبایی تریر رو و جالبه بگم که من چند سال پیش یه موجود عجیب و الخلقه دیدم به نام سگ تصور کنید یک سگ سوسیسی دراز به رنگ سفید و بسیار قدرتمند با پاهای کوتاه و پوزه ای قدرتمند که از سگهای گله  خودمون ولی بسیار باهوش بود می تونم بگم حسابی با هوش و و این آمیختگی نژاد ها این حس را دارد ولی از نظر شکل و شمایل بسیار مسخره شده بود جون می داد برای نمایش در سیرک

این آمریکایی های سگ باز هم کلی داد از حیوان دوستی می زنن که ما با خالص کردن نژاد ها دارم بیماریهای ژنتیکی رو گسترش می دیم و سگ های خنگ و کودن می شن و از این جور حرفها و انجمن های حمایت از حیواناتشون فعال می شن و...  

بریم به ایران خودمون  و این نژادهایی که اینجا پیدا می شن .از  سگهای نگهبان میشه نژاد کریت دین رو بصورت خالص پیدا کرد و همینطور دوبرمن به شرط اینکه به حد کافی وارد بوده باشید تا مخلوط با ژرمن شفرد بهتون نفروشن و یا روت وایلر

اما یافتن سگهای خالص از نژاد های خانگی کار سختی است  وقتی هم که توله باشن دیگه بدتر تا پدر و مادر یه توله سگ رو نبینیم  نمیشه به درستی نظر قطعی داد حالا میشه تا حدودی از روی نشانه ها و رنگها و نوع حالت دم و چشمها و پوزه به نتایجی رسید ولی  باز هم قطعی نیست و نام گذاری نژاد ها خودش برای من یک مسئله است و اگر اشتباه کنم بعد که سگه بزرگتر شد و با تشخیص من فاصله پیدا کرد باعث خجالت می شه

اینها رو گفتم تا بهتر بتونم بقیه حرفهام رو بزنم

اگه شما سگ خونگی ای می خواید که موهاش نریزه مطمئن باشید که هیچ سگی رو پیدا نخواهید کرد مو ریزش نداشته باشه و این  خصلت طبیعی هر موجودی است و البته شدت و ضعف دارد مثلا در این مواقع توصیه می کنم سگی از نژادهای چی هوا هوا و یا مینیاتور پینچر و یا داشهوند مو کوتاه  و یا پاگ رو انتخاب کنید و این سگها معمولا پر سر و صدا هستند ( البته پاگ ساکت تر است) و باید بر روی تربیت اونها بیشتر وقت بگذارید

و یا فقط یک سگ پشمالو خونگی می خواید  و وقتی بیشر با سگها آشنا بشید می بینید اینقدر هم نباید کلی نگری داشته باشید چون اونوقت چشمتون به یک سگ اصیل شیتزو می افته و پوزه کوتاه و جثه کوچک و دم چتری !!!!! و سگ خودتون جذابیتش رو برای شما ممکنه از دست بده ولی وقتی با آگاهی سگی را انتخاب کردید دیگه از این مشکلات نخواهید داشت

خیلی دقت کنید که هر سگ پشمالوی کوچولویی الزاما کوچک نخواهد ماند متاسفانه خیلی از همین توله های پشمالو تبدیل به یک سگ بزرگ در حد قد و قواره گوسفند میشن. و چون اون صاحب با ذوق و شوق بزرگش کرده به شدت  بهش علاقمند است و نباید توی ذوقش بزنیم ولی چقدر خوب می شد  بجای اون سگ تریر پا بلند بد ریخت یه توله خالص تر و زیبا تر رو بزرگ می کرد و وظیفه من بعنوان دامپزشک آگاهی دادن در این مواقع می باشد

و بررسی وضعیت سلامتی توله نیز بسیار مهم است. از کجا خریداری شده؟ از چه سنی از مادر جدا شده؟ آیا مادرش بطور منظم واکسینه شده بود و توله ها  ایمنیت اکتسابی کافی دارن؟ و تا وقتی که نوبت به واکسیناسون اولیه برسه ایمن باقی می مونن؟

چون اگه یه توله آلوده به ویروسهای خطرناکی مثل دیستمپر و یا پاروویروس و یا هپاتیت باشه و اون رو به خونه بیاورید عملا دردسر را به جان خریده اید و همون شروع کار با عذابی دردناک رو به رو می شوید هر روز باید به این سگهای بیمار سرم  زد باید آنتی بیوتیک منظم بگیرن و تمام خونه بوی نامطلوب اسهال خونی پاروویروسی رو می ده و.... اما بدترین تاثیرش بی علاقه شدن  صاحب حیوان خواهد بود و دل زدگی شدیدی را در پی خواهد داشت

پس چه بهتر که دقت ما دامپزشک ها زیاد تر بشه اما  این رو هم بگم که چون این بیماریها قبل از شروع کاملا پنهان هستند و ظاهرا سگ سالم است و یک دفعه شروع می شود و نمیشه خیلی هم از دکتر دامپزشک توقع داشت  مگر اینکه از کیتهای تشخیصی استفاده شود و بیماری را پیش بینی کنیم و مورد اخیر رو بیشتر توصیه می کنم 

***************************************************************** 

قدم اول: کنترل دفع ادرار و مدفوع

 آوردن سگ زیاد هم ساده نیست حالا قدم به قدم  با همدیگه جلو می ریم اگه تا حالا سگ داشته اید مشکلتون کمتر خواهد بود ولی این رو بدونید که هر سگی برای خودش منحصر به فرده و رفتارهای پیش بینی نشده خودش رو داره و نمی تونید توقع داشته باشید همشون مثل هم باشند. و من دارم به این نتیجه می رسم که روان شناسی سگها می تونه بعنوان یک شاخه از علم دامپزشکی مطرح بشه.شناخت رفتار اونها و حرکات مختلف بدنی و غیره همشون نیاز به مطالعه و بررسی عمیق دارن .اما سخن رو طولانی نکنم بریم سراغ سگی که به تازگی خریده اید و خوشحالید که چقدر موجود دوست داشتنی و با مزه ای است تا آوردین خونه رهاش می کنید که توی خونه آزاد باشه.اگه این کار رو کردید بدونید که بزرگترین و بدترین اشتباه رو مرتکب شده اید. چون این سگ کوچولو هنوز یاد نگرفته کجا دستشویی کنه هر جایی رو که گیر بیاره همون جا کارش رو می کنه و چون هنوز مثانه اش رشد کافی نداشته پس نمی تونه ادرارش رو نگه داره و همه جا رو کثیف می کنه و دفعات بعد  هم در همون جاهایی که بوی ادرار قبلی رو می داده کارش رو می کنه.

خب پس می بینید که مشکلات دارن شروع می شن .راستی تا یادم نرفته بگم که آوردن یک سگ  خیلی کوچیک یک ریسک بزرگ خواهد بود بهترین سن برای جدا کردن توله از مادر بین سنین 6 تا 8 هفتگی است البته بعضی ها عقیده دارند که سن 6 هفتگی بهتره چون هنوز به بقیه خواهر و برادرهاش عادت نکرده و اگه جدا بشه بهتر می تونه با شما و  محیط زندگی شما سازگار بشه ولی من نظرم روی 8 هفتگی است چون به حد کافی رشد کرده و  به حد کافی از شیر مادر بهره گرفته و می شه حالا از شیر گرفتش و همزمان هم وقت واکسن زدنش خواهد بود. به هر حال باید همه جوانب رو سنجید و بعد سگ رو به منزل بیارید.

روز اول که توله رو به منزل آوردین از آزاد گذاشتنش توی خونه خودداری کیند سعی کنید یک باکس مخصوص نگهداری سگ براش تهیه کنید که هم بعنوان لونه ازش استفاده کنه و هم وقتی که بیرون می بریدش مشکل نداشته باشید. بد نیست که روزهای اول یک بخشی از اتاقتون رو محصور کنید و توله رو در اونجا قرار بدید و کف اون قسمت رو با روزنامه مفروش کنید تا فقط روی روزنامه دستشویی کنه. و یاد گیری این مسئله رو باید از روز اول در صدر برنامه هاتون قرار بدهید چون این سگ توانایی کنترل کردن خودش رو نداره و معمولا هم نیم ساعت بعد از اینکه غذا خورد مدفوع خواهد کرد و به نظر من بعد از اینکه هر  وعده غذایی رو خورد ببریدش اونجایی که تصمیم دارید همیشه همان جاا دستشویی کنه که یا می تونه توی تراس باشه یا داخل حمام . و به مدت بیست دقیقه در رو ببینید و بگذارید همونجا بمونه. و سپس که بیرون آوردینش می تونید اجازه بدید که کمی آزاد باشه ولی باید حواستشون بهش باشه و به محض اینکه خواست حالت دفع ادرار یا مدفوع به خودش بگیره ببریدش  داخل حمام یا  تراس و باید این کار را مرتب انجام بدین تا بتدریج یاد بگیره در غیر اینصورت توصیه می کنم که از نگهداری سگ دست بکشید و خودتون رو آزار ندین.

هر کدوم از مباحث نگهداری کلی حرف برای گفتن دارن مثلا نحوه تغذیه توله ای که تازه به خونه آوردین و یا  نحوه آموزش و تربیتش و مدیریت بهداشتی و پیشگیری از بیماریها همینطور حمام کردنش و یا مسواک کردن و خلاصه بتدریج راجع به همه این نکات با هم صحبت خواهیم کرد

اولیش رو گفتم که در لحظه ورود: توله رو توی خونه آزاد نگذارید بگرده و و همینطور سگ بالغ  رو هم نباید آزاد بگذارید چون تا با محیط جدیدی بخواد آشنا بشه ممکنه خونه اتون رو حسابی گل باران کند.و مطمئنا نگهداشتن سگ رو از مغزتون خارج خواهید کرد. می بینید که اولین تاکید من برای نگهداری از سگ رعایت همین نکته بسیار مهمه.

اما سگ وقتی یاد گرفت که کجا دستشویی کنه  خونه شما رو خونه خودش فرض خواهد کرد و با چنین مشکلاتی رو به رو نخواهید شد و همینطور با تربیت کردن اصولی یاد می گیره که بی موقع پارس نکنه. و اون موقع است که می تونه برای شما دوست داشتنی باشه و بشه بهش حیوان خونگی گفت.

اولین درس نحوه کنترل ادرار و مدفوع است:

نکته اولی که باید در نظر بگیرید شرایط سنی توله است و توانایی در نگهداشتن ادرار و مدفوع  هر چقدر این سن کمتر باشه بدیهی است که مدت زمان کمتری خواهد بود مثلا توله یکماهه فقط یک ساعت می تونه خودش رو نگه داره   

نکته دوم نحوه زندگی سگها در طبیعت است اونها عادت دارن در زیر زمین یک چاله ای حفر می کنند و داخلش رو بصورت یک غار کوچک در می آورند و اون محل آسایشگاه اونها خواهد شد و هرگز در آن محل ادرار نخواهند کرد و معمولا مادر تا دو ماهگی خودش اونها رو تمیز می کنه و حتی مدفوع اونها رو می خوره و وقتی بزرگتر شدن از لونه بیرون می آن و و در بیرون اینکار رو انجام می دن و با دانستن این نکات شما باید دست به کار بشید توله ها باید یک لونه مثل همان باکسی که گفتم داشته باشن و بیشتر ساعتهای روز رو در اونجا بمونن و این هم کاری غیر انسانی نخواهد بود چون در طبیعت هم بیشتر اوقات رو در زمان تولگی داخل همان لونه زیر زمینی سپری می کنند و در مدتهای زمانی مشخص اونها رو از باکس خارج کنید و مثلا ببرید داخل حمام یک فرمول تجربه شده اینکه که این فاصله زمانی بر حسب سن سگ به ماه است مثلا یک سگ سه ماه توانایی داره که سه ساعت داخل باکس بمونه و خودش رو نگه داره و هر سه ساعت یکبار بیرون بیاد و یا سگ 6 ماه هر 6 ساعت و بتدریج هم که سگ بزرگتر شد در لونه رو باز بگذارید و لونه رو هم در محل دنجی قرار بدین و متوجه می شید که بیشتر وقتش رو همونجا می گذرونه اما باید یاد گرفته باشه که مستقیم بره داخل حمام کار خودش رو انجام بده و یهتره که روزهای اول کف حمام رو با روزنامه بپوشانید و بتدریج تعداد روزنامه ها رو کم کنید و فقط یک روزنامه باقی بمونه و آغشته باشه به ادرار و مدفوع قبلی و به این ترتیب سگ عادت می کنه فقط بره همونجایی که شما در نظر داشته اید .

این تمرینات مثل هر کار دیگه در ابتدا مشکل است ولی اگر حوصله به خرج بدین حتما موفق خواهید شد و شرط اول نگهداری سگ هم همین پله اول خواهد بود 

***************************************************************** 

قدم دوم: تغذیه صحیح توله ها

تصور اینکه یک دوستدار سگ بخواهد دچار دردسر های زیاد بشه و  پاسخ دادن به این حسش باشه باعث می شه که در نوشتن این توضیحات جدی تر بشم و بگم که در مورد آوردن سگ به منزل به هیچ عنوان عجله نکنید و این مطالبی رو که براتون بازگو می کنم رو با دقت بخونید و در موردشون تامل کنید اگه واقعا حال و حوصله پذیرش این همه دردسر رو دارید. بسیار خب شروع کنید اگه دچار تردید شدید  پس بهترین تصمیم رو بگیرید و اون هم صرف نظر کردن از آوردن سگ ااست.

اما بریم سراغ نکته بعدی :

اولیش رو گفتم که همون کنترل نمودن ادرار و مدفوع سگ است دومیش که دست کمی هم از اولی نداره رسیدگی به تغذیه حیوان است. تا حالا بهش فکر کرده بودین؟ مخصوصا اون دوستانی که تصورشون اینه که این حیوون می تونه تنهایی اونها رو پر کنه...بله درسته می تونه اما به این راحتی ها هم نیست  ممکنه یک سگ تربیت شده یکساله که بی سرو صدا است بتونه اما یک توله تازه  اول دردسر است.

اولین دردسر غذا دادن بهش است آیا فرصت دارید که روزی 5 بار در زمانهای مشخصی بهش غذا بدین؟ فکر اینجا رو کرده اید؟ خب فرض کنیم وقت کافی دارید . اما اگه این سگه دچار اسهال شد و نتونستید اسهال رو قطع کنید چی؟  البته قصدم نا امید نمودن شما نیست بلکه بقول معروف می گن علاج واقعه را باید قبل از وقوع گرفت اینها رو می گم تا اگر در شرایط خاصی قرار گرفتید  آمادگی قبلی داشته باشید و بدونید که چکار باید بکنید

یکی از مراجعینم  اومده بود پیشم و می گفت که توله سگش چند روزه که مدفوع نکرده و نگرانش بود و من هم با یک معاینه ساده و کوتاه نشونش دادم که بدلیل پر پشت بودن موی اطراف مقعد و چسبندگی مدفوع  در مقابل مقعد خشک شده بود و حیوان نمی توانست اجابت مزاج داشته باشه.

و یا اینکه یکی دیگه از مراجعینم سگی رو به تازگی خریداری کرده بود و گله داشت که این سگ دچار اسهال شده و علی رغم اینکه بازیگوشی می کنه و آب و غذا می خوره باز هم مدفوعش به شدت آبکی است با چنین تاریخچه ای متوجه می شید که این سگ دچار بیماری حاد گوارشی  نشده چون در غیر اینصورت باید شاهد علائم دیگه ای مثل بی اشتهایی استفراغ پایدار مدفوع خونی و.... می شدیم پس علت چی بوده؟؟؟

علت در درجه اول استرس جابه جایی سگ از محیط قبلی به محیط جدید بوده و تغییر نوع غذای حیوان احتمالا در محل قبلی به تدریج حیوان را از مادر  جدا کرده بودند و به عبارتی از  شیر گرفته بودند و به غذای گوشتی عادت داده بودند و  شما با آوردن این سگ به منزل غذای جدیدی به او داده اید و به تصور اینکه شیر غذای توله ها است بهش شیر داده اید و این تغییر مجدد غذایی موجب یک سوء هاضمه می شه و حرکت دستگاه گوارشی سریع تر می شه و طبعا  اسهال رو در پی خواهد داشت و درمانش هم بسیار ساده است و باید الکترولیتهایی رو که از بدن خارج شده اند رو جایگزین کنید و اگه اسهال ادامه دار بود با تجویز آنتی بیوتیکی وسیع اطیف از طریق گوارشی بالانس  باکتریهای دستگاه گوارش رو برقرار می کنیم و مشکل برطرف خواهد شد...

اما سن از شیر گرفتن سگ در فاصله 6 تا 8 هفتگی است و بتدریج  که توله ها در آغوش مادرشان هستند و توانسته اند در کنار مادر راه بیفتند و این زمانی است که مادر هم کمتر به آنها شیر می دهد. البته این صحنه ها را من بارها و بارها از نزدیک دیده ام  چون اعتقادم این است که صرف مطالعه کردن چند کتاب نمی تواند من را به درک دقیقی برساند لذا عملا شاهد زایمان  تریر خودم در منزل بودم و لحظه لحظه به دنیا آمدن توله ها تا بزرگ شدن آنها را از نزدیک حس کرده ام   وقتی توله به سن 6 هفتگی می رسد دندانهای شیری او تقریبا  در حال کامل شدن است و پستانهای مادر را گاز می گیرد و مادر هم ناچار است که مدام در حال شیر دادن از جایش بلند شود و توله ها را از خود براند و این زمان بهترین موقع است که به توله ها گوشت مرغ پخته بدهید البته نه زیاد بلکه  هر بار مثلا 20 گرم که شامل چند تار عضلانی می شود و کم کم توله ها  به خوردن این غذای جدید و لذیذ  عادت می کنند و شیر گاو هم به صورت رقیق شده با آب به نسبت 50درصد آب در وعده بعدی در اختیارشان قرار دهید و وعده بعدی هم شیر مادر و به همین ترتیب مادر را از شیر دادن خلاص می کنید و او نفس راحتی خواهد کشید حالا تصور کنید که این توله سگی که بتدریج از شیر گرفته شده و تازه عادت کرده بهش گوشت مرغ بدهند را شما بیاورید خونه خودتون و به تصور اینکه چون توله است میشه به راحتی بهش شیر داد هر چقدر که دوست داشت بهش شیر می دهید و اون هم با ولع زیاد تمام آنرا  می خوره اما توان هضم شیر غلیظ و با حجم زیاد رو نداره و در روزهای بعد دچار اسهال خواهد شد حالا بیا و درستش کن.. چه دردسری  و اگه هم مادرش قبلا واکسینه نشده بود و یا تکرار واکسن مربوطه به موقع نبوده باشه دیگه چی میشه؟؟؟ می تونید تصور کنید که به چه دردسری می افتید؟  اگه اون اسهال درمان نشه و به اسهال ویروسی کشیده بشه چه باید کرد؟ و اگه هم در این شرایط یک همکار جوان و کم تجربه بخواهد واکسن بزنه چی میشه؟ البته من همه اینها رو دیده ام و به همین دلیلیه که می تونم لحظه به لحظه اش رو به تصویر بکشم...

به هر حال در مورد اولین غذایی که می خواهید به توله تازه وارد بدهید خیلی دقت کنید . اگه این مرحله رو هم به سلامت پشت سر گذاشتید نوبت می رسه به یک برنامه تغذیه ای مناسب البته بعد ها باز هم در مورد تغذیه صحبت خواهم کرد ولی تا تنور داغه باید همین جا هم در موردش صحت کنیم

همانطوری که در مورد کنترل کردن ادرار گفتم چون سیستم اعصاب خودکار رشد کافی نکرده اند مجبوریم حوصله بیشتری به خرج بدیم در مورد این بخش که مستقیما با دستگاه گوارش و بویژه معده سرو کار داره هم باید به این نکته توجه کرد که حجم معده یک توله سگ نژاد تریر بسیار محدود است و نتیجتا باید تعداد وعده های غذایی بیشتر شود و حجم غذا در هر وعده محدودتر و پیشنهاد می کنم که وعده های غذایی را به  4 تا 5 وعده تقسیم کنید.

غذاهایی که می تونید استفاده کنید گوشت قرمز که می دونم اعتقاد دارید که حتما پخته باشه ولی با تجربه ترین دکتران دامپزشک  مثل ادی استرایتون که تجربیات عملی خود رو هم بصورت کتاب درآورده اعتقاد داره بصورت خام استفاده کنید و یا گوشت سفید و پنیر رنده شده و تخم مرغ آبپز .کاهو. کلم گل کلم هویج و شیر البته شیر را فقط تا سن 4 ماهگی ادامه می دهیم و بجای آن باید ماست جایگزین گردد و عادت دادن به خوردن ماست بسیار مفید است چون در مواقع مسمومیتها و یا همین سوء هاضمه گوارشی می توان با کمک ماست و کته  اسهال را برطرف نمود

معمولا میزان نیاز توله ها 10 درصد وزن بدنشان است البته حداقل 120 گرم روزانه را باید رعایت کنید و این میزان را باید در مورد توله های نژادهای آپارتمانی رعایت نمود وگرنه توله های  سگهای بزرگ حداقل به نیم کیلو غذای روزانه نیاز دارند

اینکه کدام غذا را در کدام وعده داد دست خودتان است ولی معمولا بهتره است اولین وعده همان تخم مرغ آبپز باشد و وعده بعدی گوشت با کاهو و هویج و وعده بعدی شیر رقیق شده و یا ماست و وعده بعدی پنیر رنده شده همراه با کاهو و کلم...

در طبیعت هم سگها علاوه بر رژیم غذایی گوشت خواری بعضی از گیاهان و علف ها را می خورند چون از این طریق ویتامینها و مواد غذایی دیگر را دریافت می کنند

در مورد آب عقاید متفاوتی وجود دارد و فرمولهایی هم ارائه شده است اما به عقیده من در محیط آزاد باید آب به صورت نامحدود در اختیار سگ باشد اما در محیط آپارتمان و شرایط خاص ما مجبوریم که محدودیتهایی داشته باشیم  اما بهتر است  در فاصله بین وعده های غذایی آب در اختیار حیوان قرار گیرد  

***************************************************************** 

قدم سوم: نحوه برخورد با زوزه کشیدن توله ها

یکی دیگه از مشکلاتی که در روز ها و شبهای اول با اون مواجه می شوید سر و صدای زیاد توله ها است باور کنید به حدی بعضی اوقات این موضوع آدم رو آزار می ده که ترجیح می دهید که هر چه زودتر از شرش خلاص بشین ناله های پشت سر هم و بدون لحظه ای سکوت..اون هم تمام مدت شب ولتون نمیکنه همش نق می زنه و زوزه می کشه...

حالا فکر می کنید علتش چی می تونه باشه؟ بهش فکر کردین چرا؟

خب این یک دلیل طبیعی داره در محیط زندگی سگها در طبیعت اونها وابسته به همدیگه هستند و مادرشون با شنیدن صداشون به سرعت خودش رو به اونها می رسونه تا خطری تهدیدشون نکنه و در ضمن توله ها وقتی در کنار همدیگه باشند احساس امنیت می کنن  وقتی از همدیگه دور بشن ترس می اد سراغشون. نکته در همین جاست که چگونه باید با این مشکل رو به رو شد..مشکلی که می تونه شما رو از نگه داشتن سگ بکلی منصرف کنه.

اولا سگ رو بهتره زمانی از بقیه توله ها جدا کرد که هم به حد کافی شیر مادرش رو خورده باشه و هم به اون حد رشد نکرده باشه که وجود بقیه توله براش مهم باشه و این سن 6 هفتگی است

این نکته مهمی است چون در این زمان سگ وجود شما رو تنها تکیه گاه خودش فرض می کنه

اما همین سگ می تونه شما رو آزار بده .باید تا می توانید سعی کنید به تنها ماندن عادتش بدهید و این مسئله نیاز به تمرین خیلی زیادی داره و برای شروع باید براش یک باکس مخصوص  خریداری کنید اون باکس می تونه بتدریج  لونه سگ  بشه و در طبیعت هم سگها عادت به لونه سازی در زیر زمین دارند و دنبال یک مکان تاریک و امن هستند و این عادت دادن به لونه هم می تونه شما رو در یاددادن  روشهای مخصوص کنترل ادرار و مدفوع کمک کنه و هم اینکه سگ رو وادار کنید که دیگه زوزه نکشه این کار تدریجی خواهد بود اگه این سگ خیلی نا آرام است اون رو شبها در باکس قرار بدهید و در کنار تخت خواب خودتون بگذارید و یک ساعت شماته دار که حسابی هم تیک تاک کنه رو در داخل یک حوله بپیچید و بگذارید داخل لونه اش و صدای اون ساعت  سگ رو سرگرم می کنه تا کمتر جیغ بکشه. از طرفی سعی کنید بتدریج این کار رو از سر سگ بندازین و باکس رو در جایی که قصد دارید سگ اونجا باشه قرار بدهید.و بهتره یک جایی باشه دنج و ساکت

هر وقت که سگ شروع کرد به زوزه کشیدن  با صدای بلند و جدی بهش بگید نه تا متوجه بشه که نباید این کار رو ادامه بده و اون نباید شرطی بشه که هر وقت زوزه کشید شما می روید پیشش و نوازشش می کنید تا آرام بشه

یک مثال بزنم فرض کنید  در بیمارستانی بستری شدید اگر هر وقت که خانم پرستار رو صدا زدید اون بیاد و با محبت با شما بر خورد کنه باز هم صداش می کنید اما اگه با ترش رویی و اخم بیاد پیشتون و آمپول هم بهتون بزنه تا اونجایی که ممکنه ترجیح می دید که صداش نزنید

تربیت سگ نیاز به تمرین دارد و بس  اما باید بدونید که چگونه با یک توله سگ برخورد کنید

باید غذاش رو در داخل همان باکس بهش بدهید و گاهی هم بد نیست که پارچه ای بر روی باکس بندازید تا کاملا تاریک بشه و سگ به اون محیط دنج علاقه داره اگه دقت کرده باشید سگها بدون استثنا علاقه دارند که برن زیر صندلی یا تخت  خواب

من یک روش خاص رو هم توصیه می کنم هر وقت توله شروع کرد به زوزه کشیدن با یک باند که بصورت حلقه در آورید پوزه اش را ببندید بطوری که گره رو به پایین باشد و از پشت گوشها دوباره گره بزنید و وقتی که دست از زوزه کشیدن برداشت اون باند رو باز کنید اگه دوباره زوزه کشید این کار رو ادامه بدهید تا وقتی که متوجه بشه با زوزه کشیدن این بلا بسرش می یاد

البته سن سگ رو  هم در نظر بگیرید هر چقدر کوچکتر باشه  کار شما سخت تر خواهد بود . 

برگرفته از سایت کلینیک دام کوچک (دکتر فریبرز افروزی)

معرفی انواع نژادها

معرفی انواع نژادها

 تعریف نژاد: نژاد عبارتست ازگروهی ازحیوانات یک گونه که ازلحاظ ژنوتیپ وفنوتیپ به قدری شبیه هم هستند که چنانچه درآنها ازدیاد نسلی صورت گیرد فرزندانی شبیه به خود بوجود آورند. به عبارت دیگرشباهت ژنتیکی وشکلی به قدری زیاد است که فرزندان آنها نیزشبیه به خود آنها هستند. برای بیشترروشن شدن مفهوم نژاد چند مثال ذکرمی شود. فرزندان دوفرد سفید پوست خالص قطعا سفید پوست هستند. پس این افراد وفرزندان آنها وتمام افراد سفید ازنژاد سفید به حساب می آیند. ازسوی دیگرفرزندان دوفرد سیاه پوست خالص قطعا سیاه پوست هستند واین افراد نژاد سیاه قلمداد می شوند. همین مسئله درمورد نژاد زرد وسرخ نیزصادق است .

مثال دیگر: سگهای خالص نژاد ژرمن شیپرد دارای رنگ مشگی – کرم وگوشهای افراشته هستند.

فرزندان این سگها نیزباید همین خصوصیات را داشته باشند. بنابراین تولد فرزندی که دارای رنگ قهوه ای یا گوشهای افتاده باشد دلیل برناخالص بودن آن وهم نژاد نبودن والدین یا مخلوط بودن هردوی آنها است. به همین دلیل برای شناسائی وحفظ خصوصیات یک نژاد دربعضی ازکشورها موسساتی وجود دارد که علاوه برتعیین مشخصات استاندارد برای هرنژاد نسبت به ثبت اعضاء آنها نیزاقدام می کنند. درمورد سگها موسسه ای به نام American kennel club درکشورآمریکا وجود دارد که درسال 1884 میلادی تاسیس گردیده واستانداردهای مربوط به نژادهای خالص سگ را ثبت وتعیین می نماید. که دستورالعمل آن به این شرح می باشد:

1-    ظاهرعمومی

2-    انداره . تناسب اندام . استحکام بدن

3-    سر

                قیافه وحالت

                چشمها

                گوشها

                شکل جمجمه

                شکل پوزه

                وضعیت دندانها

4-    گردن . خط پشت وتنه

                     گردن

                     خط پشت

                     تنه

                     دم

5-    اندامهای حرکتی قدامی (دستها)

6-    اندامهای حرکتی خلفی  ( پاها)

7-    پوشش خارجی مو

8-    رنگ

9-    طرز راه رفتن

10- خلق وخو

سگهای دوست داشتنی

خوشبختانه اکثرسگ هایی که به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند مایه تفنن ودوستان خوبی هستند. با خوشحالی وسروصدا با صاحب خود بازی یا همراهی می کنند. اگرازآنها به خوبی نگهداری شود اکثرا جدی. باوفا وبا عاطفه هستند. حس مشترکی ازانتخاب یک سگ نگهبان شروربه عنوان یک سگ دوست داشتنی خانگی جلوگیری می کند. برخی ازسگها را به خاطرماهیت فوق العاده ودوستانه آنها پرورش می دهند. این سگها گران قیمت هستند اما مشخصات آنها این مسئله را تحت الشعاع قرارمی دهد. نژاد های خاصی ازلحاظ همدمی وبردباری وجود دارند که برای ملازمت وهمدمی با اطفال کوچک یا افراد پیری که می خواهند تنها زندگی کنند بسیارعالی هستند. بسیاری ازسگ هایی که دراین گروه قرارمی گیرند سگهای بزرگ جثه ای هستند که قوی وآرام به نظرمی رسند. درحالی که نژادهای کوچکتراغلب تحریک پذیربوده وگاهی اوقات گازمی گیرند.

کوموندور(Komondor) عظیم الجثه اگرچه یک سگ نگهبان قوی وخوب است درعین حال با بچه ها بسیارمهربان می باشد. لئون برگر(Leonberger) سگ مهربان عظیم الجثه دیگری است ویک سگ نگهبان خوب به شمارمی آید اما علاقمند به اعضا جوانترخانه می باشد. وفاداری این سگ به صاحب خود درآلمان مشهوراست. سگهای نیوفوندلند(New Found ( (Land بزرگ وپشمالو نیزشهرتی مشابه دراین گروه دارند. گاهی اوقات یک ماهیت کاملا صلح دوست درمحیط های دیگریعنی خارج ازخانه وخانواده مفیداست. نژادهای بریتانی اسپانیل یل(Brittany Spaniel). کلامبراسپانیل یل(Clumber Spaniel) وگلدن رتریور((Golden Retreiver سگهای ورزشی هستند که می توانند به عنوان حیوانات خانگی وخانوادگی تلقی شوند. اطاعت. فرمانبرداری وفعال بودن گلدن رتریورآن را به عنوان یک سگ شکاری وخانگی خوب مطرح ساخته است. این سگ با کودکان بسیارمهربان می باشد. دربین سگهای شکاری فرمانبردار. وفاداروبامحبت. اسپانی یلها(spaniels) با آن چشمهای اشک آلود. گوشهای بزرگ آویخته وموهای ابریشمی نرم. جایگاه ویژه ای دارند. این سگها اساس سگهای ورزشی بسیارعالی هستند که درخشکی وآب کارای داشته وهمچنین درمسابقات نیزازارزش زیادی برخوردارند. دهان این سگها قوی وعضلانی است. موی آنها ابریشمی ولی تاحدی چرب است ونسبت به آب وخارگیاهان مقاومت دارد. گفته می شود که نژاد (( English Springer Spaniel ازقدیمی ترین اسپانی یلهای ورزشی است. با یک بارپریدن پرنده ای دردهان یا درپنجه های اوخواهد بود. نژادWelsh Springer Spaniel بسیارشبیه به نقاشی های سگ درقرن 18 می باشد. سگ کاربسیارخوب که برای نگهداری درخانه بسیارمناسب است. به شرطی که امکان فعالیت بدنی داشته باشد. امروزه ازنژاد کاکراسپانیل یل(Coker Spaniel) کمتربرای ورزش استفاده می شود زیرا موهای پرپشت وپرمانند وتنوع رنگهای بسیارزیاد این نژاد را به یک حیوان خانگی دلربا تبدیل کرده است. نژادAmerican Coker Spaniel سگ بسیارزیبائی است. موهای ابریشمی بلند آن به اصلاح وآرایش زیادی نیازمند است واین نژاد را به یک سگ نمایشی تبدیل کرده است. کوچکترین نژاد این گروه King Charles Spaniel با بدنی توپرو گوشهای بلند پرمانند. چشمهای بزرگ مشکی ورنگهای جالب ازقهوه ای ومشکی گرفته تا قرمزپررنگ می باشد. تعیین پارامترهایی که یک سگ را همیشه اجتماعی ودوست داشتنی می سازد دشواراست. برخی ازآنها شکل وشمایل خوبی ندارند. مثلا باست هاند(  (Basset Houndبا قیافه ای غمناک می تواند یک دوست واقعی ویک سگ دوست داشتنی باشد. نژاد جک راسل تریر(Jack Russell Terrier) حتی به عنوان یک نژاد عالی تلقی نمی شود ولی یک همدم باهوش ودوست داشتنی است. این سگ کوچک یک شکارچی باهوش جانوران موذی است که انواع حیله ها را می آموزد. کورجی(Corgi) سگ کوچک دیگری است که روزگاری نگهبان گله های گاو بود. اما همنشینی با انسان آن را چنان به یک سگ خانگی یا سگ نمایشی مبدل ساخته که ماهیت خشن وتهاجمی آن را تحت الشعاع قرارداده است. اگرچه هنوزهم ممکن است با یک تحریک تندو تیزوچابک باشد. نژاد داشهوند(Dachshund) یا داکل با ظاهرکنجکاو وبا آن بدن سوسیسی شکل وپاهای کوتاه بسیاردوست داشتنی است. داشهوند علیرغم جثه کوچک یک شکارچی جسوربوده وقابلیت حفاری آن قابل تقدیراست. درحدود 6 تیپ مختلف شامل انواع موکوتاه وموبلند ازاین سگ وجود دارد. نژاد Hairy Scottish Terrier یکی دیگرازسگهای شکارچی عضلانی است که یک حیوان خانگی دوست داشتنی به شمارمی رود. به طورکلی نژادهای بزرگتراجتماعی ترهستند. نژاد Old English Sheepdog پشمالوبا آن موهای درهم وبرهم وماهیت با محبت. نژاد باهوش وبینی درازکالی (Collie) با موهای صاف یا خشن ونژاد مشابه آن ولی کوچکتربه نام شتلند شیپ داگ (Shetland Sheepdog) با موهایی رنگارنگ درزمره سگهای دوست داشتنی قرارمی گیرند. برخی ازسگها را به عنوان یک کالای لوکس وبه خاطررفتارهای متکبرانه آنها نگهداری می کنند. انعطاف زیاد بدن آنها به نحوی است که به نظرمی رسد این حیوانات بدون اعمال هیچ فشاری برروی پاهای بلند خود حرکت می کنند. سرخود را درتمام اوقات متکبرانه بالا نگه می دارند وچشمان آنها مغرورانه حرکت می کند. ودرچمن ویا لابلای درختان به طرزدلنشینی به جست وخیزمی پردازند. بسیاری ازاین سگها به تیپ قدیمی گریهاند وابستگی دارند. این تیپ مورد پرستش مصریان قدیم بوده وتصویرآن درنقاشی های 4000 سال قبل ازمیلاد وجود دارد. نژاد Pharaoh Hound یکی ازبازماندگان آنها است. این سگ کوچک وسریع تقریبا شبیه تصویرآنوبیس خدای سگ است. نژادIbizan Hound درواقع یک سگ گریهاند شکاری دراسپانیا است. شکل بدن نژادهای تازی به نحوی است که بدن این سگها مثل یک ورق انعطاف پذیرشده است. با آنکه این سگها قوی وعضلانی هستند وتوانائی های ویژه ای را درفعالیتهای ورزشی وحضوردرمسابقات ازخود نشان داده اند به دلیل قیافه باوقاربه عنوان یک سگ خانگی مطرح هستند. چادرنشینان عرب ازنژاد  Sloughiبرای شکاربزکوهی وخرگوش استفاده می کردند. این نژاد دارای بدنی لاغروسرعتی استثنائی است. زیبائی و وقاراین سگ تعجب آوراست. حضوراین خصائص دراین نژاد ماحصل همخونی های حساب شده درنسل گیری ازآن می باشد. بدین ترتیب که تمام توله های ضعیف یا ناقص ازچرخه پرورش حذف شده اند. سالوکی (Saluki) شکارچی نیزیک نژاد زیبا ودلنشین با گوشهای ابریشمی درازویک دم پرمانند است. نژاد بورزوی (Borzoi) سگی است ظریف وقلمی با گوشهای موجدارو ابریشمی وپشت کمی خمیده که تزارهای روسیه برای شکارگرگ ازآنها استفاده می کردند. همانطورکه اشاره شد سلاطین بسیاری ازکشورها گروههای خاصی ازسگهای شکاری ونگهبان را نگهداری می کردند. نژاد بورزوی دردربار تزارهای روس وپادشاهان انگلستان ازارزش زیادی برخورداربوده است. نژاد دیگرگریهاند ایتالیائی است که سالها به منظورشکارو همچنین ترکیب بدنی زیبا درقصرها زندگی کرده است. نژاد دیگردراین خصوص افغان هوند(Afghan Hound) است که بدوا یک سگ شکاری به حساب می آید. با این وجود همسران ودختران سلاطین ودرباریان بیشتربه سگهای کوچک اندام نظیرمالتز(Maltese) علاقه نشان می دادند. گاهی اوقات نیزاین نژادها مورد توجه شخص پادشاه قرارمی گرفتند. مثلا نژاد کینگ چارلزاسپانی یل(King Charles Spaniel) اسم خود را ازتوجهات پادشاهان انگلستان چارلزاول وچارلزدوم کسب کرده است. این سگ احتمالا ازچین منشا گرفته وبه اروپا به خصوص فرانسه وسپس به انگلستان راه یافته است. همچنین نژاد تینی پاپیلون (Tiny Papillon) با ارتفاعی کمتراز28 سانتیمتر روزگاری یک سگ سلطنتی به حساب می آمد. سگ های بزرگ اصولا برای نگهداری درخانه های بزرگ مناسب هستند تا بتوانند فعالیتهای بدنی خود را به خوبی انجام دهند. این قبیل سگها پرسروصدا ولی صمیمی بوده وسرگرم کننده خوبی به حساب می آیند اما درمنزل کوچک خسته کننده می باشند.چنانچه وقت شما محدود است یا درآپارتمان زندگی می کنید ویا ترجیح می دهید حیوانی داشته باشید که بتوان آن را دربغل گرفت انتخاب یکی ازنژادهای کوچک ایده آل ومناسب ترخواهد بود. به همین دلایل است که برخی ازنژادهای کلاسیک کوچک بی اندازه مورد قبول وتوجه واقع شده اند وبه طورخود به خود مورد انتخاب برخی ازافراد قرارمی گیرند. حتی اگرهم این سگ بمیرد معمولا با همین نژاد جایگزین خواهد شد. سگ های پودل(Poodle) به خصوص سگهای باهوش وسرگرم کننده ای هستند. (اگرچه پودلهای برزگتروشکارچی نیزوجود دارند) وبه عنوان یک موجود دوست داشتنی با آن موهای مجعد نازک وماهیت سرگم کننده ونمایشی علاقمندان بسیارزیادی درسرتاسردنیا دارد. نژاد مورد قبول دیگرداشهوند است که به علت داشتن بدنی کشیده وپاهای نازک به آنها سگهای سوسیسی هم اطلاق می شود. ازدیگرسگهای آپارتمانی می توان به Cairn Terrier , West Highland Wite Terrier , Pug , English Bull Dog  اشاره کرد. برخی ازاین سگها بسیاردلفریب ودستی هستند. نژادهای کارکراسپانیل با چشم هایی اشک آلود. منیاتورپینشر(Miniature Pinscher) که شبیه به یک آهوی بسیارکوچک است ویا نژاد چوچو((Chow Chowکه شبیه به یک شیرکوچک بوده وعلیرغم اندازه کوچک یک سگ نگهبان خوب به حساب می آید نیزازجمله سگهای آپارتمانی می باشند. دربین سگهای آپارتمانی برخی نژادها هستند که جنبه زینتی پیدا کرده اند. ازقدیم الایام بسیاری ازشاهزادگان وزنان دربارهای سلطنتی اروپا تا زنان امروزی ازداشتن سگی که بتوانند آن را درآستین لباس یا کیف دستی خود قراردهند آنها را دربغل گیرند یا به گردش وپیاده روی ببرند لذت می بردند. این عمل دراروپا ازقرن شانزدهم متداول بوده ودرچین قدیم وژاپن نیزقدمت طولانی تری دارد. برخی ازاین سگهای زینتی وکوچک درواقع شکل مینیاتورنژادهای بزرگترهستند. به عنوان مثال سگهای پودل منیاتوریا داشهوند منیاتورو پینشرمنیاتورنیز وجود دارند. کوچکترین نژاد سگ دردنیا به نام شی هواهوا((Chihuahua تنها با 16 الی 20 سانتی مترقد و وزن کمترازیک کیلو وموهای ابریشمی بلند به سختی ازیک خرگوش بزرگترمی شود. یورک شایرتریر(Yorkshire Terrier) سگ زینتی دیگری است با بدن لاغروموهای بلند ابریشمی که معمولا موهای سرآن را به وسیله یک ربان دربالای سرمی بندند. این سگ چنانچه به خوبی آرایش شود سگ نمایشی بسیارارزنده ای خواهد بود. ازدیگرسگهای زینتی می توان به شی تسو(Shih Tzu) و لهاسا آپسو(Lhasa Apso) و پاپیلونPapillon)) نیزاشاره کرد. 

برگرفته از سایت پرشین پت